United States or Ukraine ? Vote for the TOP Country of the Week !
Elmsvuur, een dwaallicht boven een poel, als een van zelven ontvlamde pestwalm boven een ontzettend lichaam dat in ontbinding is. «Wel nee," zei de hovenier geeuwend, «dat is Amsterdam, het licht van Amsterdam, begrijp-ie." «Hé," zei de knecht, «zou 't geen brand zijn? Kijk, nou is het sterker."
«Je zou toch zeggen," zei de knecht, «waar dient zoo'n blom toch voor." «Ja, 't is een dondersch vreemd ding," zei baas van D., «dat bloeit 's nachts, niemand ziet em." «Ja, weet je," antwoordde de hovenier, «hièr, maar, daar ginder in die verre landen, begrijp-ie, daar maken de zwarten er heggen van om de huizen, en as nou de buffels in den springtijd zijn, dan is er geen kwaad bij, begrijp-ie?"
Deuze heb ik nog meegebracht, maar 't volk maalt er niet om, begrijp-ie, en morgen zijn ze verslijmd." Hij vertelde met korte, afgebroken volzinnen, vol rustige ingenomenheid met zijn mooi beroep.
Hij bleef aan den ingang staan schurken met de schouders, schoof zijn tabakspruim recht in den mond met een beweging der tong en vervolgde toen, terwijl hij instinktmatig begonnen was de dorre bladen weg te plukken der dichtbij staande planten: «O, vroeger toen ik nog in H. in betrekking was, had ik de heele kouwe kas vol, begrijp-ie, dat was een gezicht, dan maakte ik de kas licht 's avonds en dan kwam de heele stad kijken, dan stonden de knechts aan de deur, dat was nog een goeie voor erlui en voor mijn ook.
Twee of drie meeldraden kwamen er uit naar voren snellen, lange dikke draden die krombogen over de opening, gebukt onder de zwaarte der koppen. De hovenier had met zijn vingers, die zwart waren van aarde, de bloem van onderen aangeraakt, lichtte toen voorzichtig met de andere hand de meeldraden op, en zei boven de bloem sprekend: «Ze is nog niet sterk genoeg, begrijp-ie.
«Nee, morgen is ze verslijmd, heelemaal versmolten, in zijn eigen sappen verslijmd, begrijp-ie, net as een slak waar je zout op gedaan heb." «Er is je toch wat raars in de wereld," meende baas van D... De hovenier had zich schrap gezet tegen de deurpost en kauwde op zijn tabakspruim met een malende beweging der kaken. «Heb je veel meloenen gehad?" vroeg hij.
«Hoe dan?" vroeg baas van D... «Wel," vervolgde de hovenier zeker, «as ze dan in den springtijd zijn, dan worden ze al op een afstand bedwelmd door de stank, begrijp-ie, en dan springen ze de huizen niet om." «Hé ja," zei de knecht. «En is er morgen niks meer van te vinden?" vroeg de gast even glimlachend.
"Toen zei Dovid omdat de woning hier leeg sting dat 't beter was te verhuize zijne we hier gaan wone, begrijp-ie?.... Ik ken de trappe zoo niemeer af.... Enne met de kindere, begrijp-ie?" "En zoo bin ik van beneje- bóvenbuur geworde", vulde Suikerpeer aan.
Liep zijn redeneering spaak, dan vulde hij de gapingen in zijn gedachtengang met zijn eenvoudig: «begrijp-ie" en ging ongestoord verder. En vol bewondering en liefde zat hem zijn vrouw zoo aan te kijken, al vond zij hem wel eens wat lang van stof. Maar van avond was hij kort en in zich zelven gebleven en na een oogenblik uitklappens weêr voorover gevallen op de krant.
Van avond gaan we nog eens kijken, dan is ze geheel open en dan staan haar meeldraden heelemaal recht, kijk zoo." «Waar zijn die watten voor, baas," vroeg de knecht, «is dat om de luis?" «Zeker," zei deze, «dat doe ik voor de luis, als de knop begint te zwellen, begrijp-ie?"
Woord Van De Dag