United States or Iran ? Vote for the TOP Country of the Week !
Wie weet,.... wie weet!.... Misschien toch was ook zij niet tevreden; misschien lag ook zij nu rusteloos en slapeloos op haar eenzame kamer!.... Als ik mij nu aankleedde en met den electrischen tram die, ik wist het, ook 's nachts nog om het half uur reed.... Ik kon toch niet slapen; wie weet.... wie weet.... of ik aan haar raam geen licht zou zien, of ze niet zou vóélen dat ik komen moest, of ze mij niet wachtte....?
Als ze zich aankleedde, bleef ze vóor den spiegel een lange stonde de malsche sierlijkheid van haren blooten hals en de ronde blankheid van hare armen bewonderen. Het scheen haar dat ze in, der waarheid schoon was, en een zondige fierheid lei zinnelijke stralen in hare oogen. Het schoot dan als een schicht door haar memorie dat ze Johannes vandaag nog een bijeenkomst beloofd had.
"Dat komt er niet op aan," zeide Julia; "ik sta op!" "En waarom?" "Ik heb een leeg gevoel in mijn maag en zou graag wat eten." "Het is merkwaardig, zooals onze sympathieën overeenstemmen, ik heb ook zoo'n gruwelijken honger," zeide Rodolphe, die nu ook opstond en zich vlug aankleedde.
Heel den nanoen sloot hij zich in zijne slaapkamer op, waar hij zich, zonder voldoening, met de grootste zorg aankleedde. Hij kwam voor het diner beneden. Hij was bleek. Hij at haast niet, en Vere die zeer bekommerd was, vroeg hem te vergeefs naar de oorzaak van zijn ongemak. Ik heb niets. Ik ben wat opgehitst, zei hij. Hij voegde er dan los-weg bij: Ik zal wat uitloopen in de kilte.
Goedele voelde dadelijk dat moeder rechtzinnig was en ze wilde haar geerne kussen, dankbaar om hare goede smert. Binstdat ze zich met haast aankleedde, vertelde ze van den verloren broer, zooals ze er nog nooit hier in huis over had verteld. Ze wist vele bijzonderheden aan te halen, waaruit het gulden hert van Romaan stralend te voorschijn kwam.
De moor zong nu ook, die op de stoofbuis stond. Na een nacht vol ijselijke droomen, rees Johan Doxa uit zijn bed. Het was een grijze dag. Achter het kleine vensterken nevelde een miezelregen. Terwijl Johan zich aankleedde en precies op het oogenblik dat hij zijn hoofd voor de eerste maal in de waschkom gestoken had, begon waarlijk zijn druppende neus in de lucht om te snuffelen.
Hij liet doorschijnen dat Vere zich te zorgeloos aankleedde en dat het huis er te zwaar burgerlijk uitzag. Hij wierp verdraaide woorden in de gesprekken, die hij gedwongen was met pastoor Doening te houden. Vindt gij ook niet, pastoor, vroeg hij geniepig, dat wij hier een eremijtleven lijden? Ons huis is gelijk een woestijn.
Hanna, die wat hout had gebracht, maakte een vuurtje aan en stopte de gebroken ruiten met oude kranten en haar eigen doek. Mevrouw March gaf de moeder wat thee en sago, en troostte haar door beloften van hulp, terwijl ze het kleine kindje zoo teeder aankleedde, alsof het haar eigen was geweest.
Apodoti, Apodotoi, een half barbaarsche volksstam in Aetolia op de grenzen van Locris. Apodyterium, apodyterion, ontkleedkamer in de openbare badhuizen, waar men zijne kleederen in bewaring gaf en zich na het baden weder aankleedde. In de badvertrekken begaf men zich slechts ongekleed.
O rijs met haast, een groot ongeluk wacht u." De verbaasde Machteld trapte van het ledikant en blikte met angst in de ogen van Maria; deze snikte bitter, terwijl zij Machteld aankleedde, en antwoordde niet op 's meisjes vragen, dan op het ogenblik dat zij haar een lang rijkleed aanbood en met een nijpende zucht tot haar sprak: "Gij gaat op reis, o Edelvrouw. Mijnheer Sint-Joris bescherme u!" "He!
Woord Van De Dag