United States or French Guiana ? Vote for the TOP Country of the Week !
Het was niet veel wat Annie daarna op tafel zette: de restantjes uit de provisiekast van een steeds uithuizig jongmensch, wat kouden beef-steak en slâ, wat beschuit en jam, maar het zweemde toch naar een souper en Bertie deed het groote eer aan, systematisch langzaam en bijna onverschillig etend en drinkend, wasemend warmen grog, zonder den honger, die in zijn lichaam eene nijpende leêgte groef, te laten blijken.
Deze eerste nacht van het bivak liet op mijn gemoed eenen diepen indruk na; de nijpende koude vergetend stond ik, uren lang, in stomme verbazing op het ontzettend schouwspel te staren, dat zich daar voor mijn oog ontrolde. Achttien vuren, uit stapels mastboomen in de hoogte golvend, verlengden hunne rij over de vlakte.
Ze fronste hare wenkbrauwen, stond seffens rechte en merkte opeens dat een nijpende hoofdpijne haren kop tot in haar nekke omknelde. Ze stapte langzaam de deur uit. Ze bleef aarzelen bij de zoldertrap en tort na een oogenblikje toch naar boven. Ze had nu een leelijke kure, een ziekelijke wreedheid.
Integendeel: de nijpende koude bleef met onverzwakte kracht heerschen; de vossen, waarvan zij er zoovelen in de uitgezette vallen gevangen hadden, verdwenen met den wijkenden poolnacht, om weder plaats te maken voor hunne onverzoenlijke, geduchte vijanden, de witte beren, met wie bijna dagelijks de kamp om het leven moest worden gestreden.
Rechtaf herinnert het stuk aan het eerste morgengrauwen, half een illusie van teederheid, half een ijzige adem van rauw nijpende nachtkoû. Krachtiger en grootscher gaat het dan in Rosmersholm , waar de nieuwe beschaving met haar onstuimig bloed en haar gaven hartstocht aandruischt tegen het verfijnde, zichzelf al vreemder en vreemder wordende, leven der oudere beschaving.
Maar dan, om zijn gemoedsrust te bewaren en de nijpende smart om het verloren geluk tot zwijgen te brengen, is hij zich gaan diets maken, wat hij eerst in wáárheid geloofde, nml. dat zij Kruger liefhad.
Ondanks de nijpende koude waren zij geen van allen naar binnen gegaan; zij bleven steeds om Kayette en Jan roepen, ofschoon zij wisten dat die veel te ver waren om hen te kunnen hooren. De dag liep ten einde zonder dat er eenige verandering kwam. Het werd weder nacht en nu drong Sergius toch bij allen aan dat zij zich in de Schoone Zwerfster moesten begeven.
Voor een ander gezin werd de offervaardigheid gevraagd met den volgenden oproep: "Een braaf huisvader, sinds 10 jaren lijdende aan een ongeneeslijke kwaal, is niet meer in staat een enkelen penning voor vrouw en kinderen te verdienen. Wie beschrijft de ellende, de nijpende armoede, de kommervolle omstandigheden, waarin zich dit ongelukkig gezin bevindt.
Hij sprong als een luipaard op de twee soldeniers die hem meest getergd hadden, en sloeg zijn handen als twee nijpende klauwen aan hun keel. "Voor u, o Leeuw van Vlaanderen, wil ik sterven," riep hij, "maar niet aan een galg niet zonder wraak!"
Alle ogen vestigden zich vragend op hem. Na een lange zucht hernam hij: "Gij, echte zonen van Brugge, hebt nu reeds te lang met mij om de hoon geleden, de slavernij kunt gij ook niet verdragen. Maar o Hemel! Wist gij wat mij heden overkomen is! Gij zoudt als kinderen wenen. Ho, nijpende laster! Ik durf het niet zeggen, de schaamte martelt mij..."
Woord Van De Dag