United States or Bangladesh ? Vote for the TOP Country of the Week !
Να κάτεχα, μωρέ παιδιά, κοπάδι εκεί θα ναύρω; Θα ναύρω στρούγγες και μαντριά, θα ναύρω βοσκοτόπια; ..................................................... Απάνου από το μνήμα μου στήσετε ένα σταλίκι Περίψηλο σαν έλατο, και 'ς την κορφή κρεμάστε Την πλιο τρανή καρδάρα μου, να δείχνη ποιου είνε μνήμα, Την ακριβή μου την κοπή, καλά μου σταυραδέρφια, Έρμην μη την αφήκετε, μονάχην 'ς τα λιβάδια, Ανάρμεχτην κι' ακούρευτην, δίχως μαντρί και στάλον.
Ή θέλεις να σ' ανεβάσω και σε με το παλάγκο, καθώς ανέβασα τον παραγυιό σου την αυγή; — Τον ανέβασες με το παλάγκο; είπεν αυτομάτως ο βοσκός. — Έφερε το γάλα του κυρ-Αναγνώστη του προεστού, και ο κυρ-Αναγνώστης το θέλει φρέσκο, κατάλαβες. Εγώ κατέβασα το παλάγκο, για να περάση την καρδάρα στο γάντζο, κ' η αφεντειά του εδέθηκε ο ίδιος, χωρίς να μου 'πη.
A. Debay Υγιεινή και φυσιολογία του γάμου Μετ. Τ. Καρδαρά Ήτοι φυσική και ιατρική ιστορία των συζύγων. Επιστημονική, αλλά και εύληπτος δι' όλους διδασκαλία των συζυγικών καθηκόντων, της τερπνής συμβιώσεως και της γεννήσεως υγιών τέκνων, συνάμα δε και υπόδειξις των μεγάλων εξ αγνοίας σχετικών νοσημάτων. Η μετάφρασις έγινεν εκ της 221ης γαλλικής εκδόσεως υπό του ιατρού Τ. Καρδάρα. Δρ. 3.
Έτσι γλυκοτραγούδησαν τα δυο κοπέλια εκείνα κ' εστράφηκε ο γιδοβοσκός κ' έτσι είπε κρίνοντάς τα: «Είνε γλυκό το στόμα σου, γλυκειά η φωνή σου, Δάφνη. »Κάλλιο ν' ακούω τραγούδι σου παρά να γλείφω μέλι. »Πάρε και το σουραύλι του· νίκησες στο τραγούδι. »Κι αν θες, εκεί που βόσκομε, κ' εμένα να με μάθης, »μ' εκείνη την ακέρατη θα σε πληρώσω γίδα, »που την καρδάρα ξεχειλά με το πολύ της γάλα».
Η καρδάρα, ήτις έκλινεν εις το έν μέρος, ως γυνή έχουσα επί των γονάτων την κεφαλήν και κλαίουσα την συμφοράς της· το μικρόν πρασινοβαφές κιβώτιον, από του οποίου επρόβαλλον αιδημόνως διάφορα ενδύματα μετά πολυχρόων σειρητίων, έφερον εις την μνήμην της την αγίαν ημέραν, κατά την οποίαν η μήτηρ της την ενέδυσε χαριτόβρυτον νύμφην, ψάλλουσα το συγκινητικόν άσμα του χωρισμού.
Από τη στιγμή αυτή, περνώντας για φίλος, το Δάφνη σιγά- σιγά δεν τον επρόσεχε καθόλου, μα μονάχα στη Χλόη έφερνε κάθε μέρα ή φρέσκο τυρί ή στεφάνι άνθινο ή όμορφο μήλο· της επήγε κάποτε και μουσχάρι στο βουνό γεννημένο και καρδάρα χρυσοκέντητη και τα μικρά βουνήσιων πουλιών.
Λέξη Της Ημέρας