Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 14 april 2025
Hy rukt hem woedende uit; wanneer een tweede schot Door de eigen hand bestierd, hem plotsling neêr doet zijgen In 't lillend hart geraakt. Men hoort zijn adem hijgen En 't borr'len van zijn bloed dat uit zijn wonden welt. Doch 's Konings keurtroep wordt van rondom fel bekneld; De boog wordt werkeloos, en oog noch handgreep baten. Geen jagers eischt dees nood; geoefende soldaten.
Mandane dreigde neder te zijgen; haar aangezicht werd nog bleeker, hare tong was als verstijfd. Daar trad Phanes naar den vorst toe, die opnieuw in toorn was ontstoken en vroeg hem bijna fluisterend vergunning om het meisje te verhooren. Haar mond thans door angst gesloten, zou met een zacht woord oogenblikkelijk geopend worden. Cambyzes gaf met een hoofdknik zijne toestemming.
Mathilde liet zich op het effen glad groene kanapeetje zijgen, bevangen door de helheid van de ochtendige kamer. Buiten, door de blauwig spiegelende ruiten, bloeiden de roode bloemen van het groene grasveld in haar oogen als heftig-roode stekende punten.
Wat houdt er stand en ziet zijn groei voltooid terwijl de welkende geslachten zijgen? Er staat een boom, in lichten Hof geplant, zijn takken reiken buiten 't ruim der heem'len, zijn wortel voedt zich in der eeuwen zand, zijn bloesem geurt, zijn looverdiepten weem'len van voogelzang. Elk looverken een ziel versterkt zijn machtig Leeven, éér het viel.
De fiere Hemathieten Ontfangen ze op de punt van hun gevelde sprieten, Dat borst en borstbeen knorst, en knarst, en barst, en kraakt, En de opgereten buik zijn ingewanden braakt, Terwijl de slagen flaauw op 't taaie pijnhout breken. Zy zijgen spartlend neêr, en grijnz'len en verbleeken.
Een dunne nevel drijft boven de velden. Ginds zingt een klokje: Ave, Maria! Eene geheimnisvolle kalmte heerscht omhoog en omlaag. Wat is de kalmte streelend zoet, Dat suizen en in sluimer zijgen, Dat plechtig stil en stiller zwijgen, Die rozenkleurige avondgloed! 't Is of de rust rondom ons henen Een zachter inborst in ons stort; 't Is of ons harte ruimer wordt, En wat er boos was, is verdwenen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek