Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 26 juni 2025
Het kind vereenvoudigde aldus de beide voor vrouw Thénardier zoo dierbare romaneske namen. "Wie zijn Ponine en Zelma?" "De jongejuffrouwen Thénardier, de dochtertjes mijner meesteres." "En wat doen die meisjes?" "O!" zei het kind, "zij hebben fraaie poppen, dingen met goud en allerlei moois. Zij spelen, zij vermaken zich." "Den geheelen dag?" "Ja, mijnheer." "En gij?" "Ik werk."
Toen liet zij het gebakerd sabeltje vallen, dat haar slechts ten halve voldeed, en liet haar oogen langzaam door de zaal gaan. Vrouw Thénardier sprak zacht met haar man, en telde geld, Ponine en Zelma speelden met de kat, de reizigers aten of dronken of zongen, geen blik was op haar gericht. Zij had geen oogenblik te verliezen.
Ponine en Zelma willen niet, dat ik met haar poppen speel. Ik heb niets dan een klein blikken sabeltje, niet langer dan zoo." Het kind wees haar pink. "Dat niet snijdt?" "Ja, zeker, mijnheer," zei het kind, "het snijdt salade en vliegenkoppen." Zij kwamen aan het dorp; Cosette voerde den vreemdeling door de straten.
Evenwel voelde zij iets in zich, dat naar hoop en blijdschap geleek en tot den hemel opsteeg. Er verliepen eenige minuten. De man hernam: "Heeft vrouw Thénardier geen dienstmeid?" "Neen, mijnheer." "Zijt ge alleen?" "Ja, mijnheer." Wederom een tusschenpoos. Cosette nam het woord: "Maar er zijn twee meisjes." "Hoe heeten die meisjes?" "Ponine en Zelma."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek