United States or Liberia ? Vote for the TOP Country of the Week !
Het nieuwe jaar brak aan, de lentebloemen ontloken en verwelkten, de zomer kwam in het land en moeder en dochter verloren hare laatste hoop, toen, op zekeren namiddag der maand Augustus eene blijde mare zich door de stad verspreidde; het langvermiste schip was de haven binnengeloopen, kapitein Lorenzo en zijne manschappen waren in leven, weldra zouden zij aan wal stappen en vrienden en magen begroeten.
Maar het is nog veel aardiger op te merken, hoe oude wijven, reeds door hoogen leeftijd tot mummies geworden en zoo lijkachtig, dat men haast zou denken, dat zij uit de onderwereld zijn teruggekeerd, toch altijd de woorden in den mond hebben "Hoe schoon is het leven;" dat zij nog steeds dol verliefd zijn en den een of anderen Phaon voor een hoog loon huren en lokken, eeuwig haar gelaat blanketten, van haar spiegel niet zijn af te slaan, zich de haartjes uittrekken, haar slappen en verwelkten boezem bloot dragen en met haar trillend gelach het verdoofde minnevuur trachten te wekken; dat zij sterk drinken, in de reien der jonge meisjes dansen en minnebriefjes schrijven.
Doch eene opende haren schoot en een zwart gevleugelde draak kwam er ruischend uitfladderen, die sprak: „Mijn broederen, de metalen slapen daar binnen, maar ik ben steeds waakzaam en stout, ik zal u helpen.” In een wijde op-en-neder-vlucht vatte eindelijk de draak het wezen, dat aan de lelie ontsproten was, droeg het den heuvel op en omsloot het met zijn gevederte; toen was het de lelie weder, maar het blijven der gedachte verscheurde haar binnenste en de liefde tot den jongeling Phosphorus werd een snijdend wee, waardoor van giftigen wasem beademd de kleine bloemen, anders zoo door haar blik verblijd, verwelkten en stierven.
Dit zeggende, leunde zij tegen een pisangboom; de bladeren, eerst frisch en fleurig, verwelkten, en de stam, waartegen haar lichaam rustte, verkoolde. Opnieuw vroeg de Vader, hoe zij zich gevoelde, en weer betuigde zij: "Niets, Vader, niets!" De Vader gaf haar een rauw ei, en verzocht haar dat tegen haar hart te drukken; het terugvragend brak hij het open: het ei was gaar!
In deze verdichte verhalen was de fantasie, die zoo welig gebloeid had in Amadis, dikwijls zóózeer overdreven, dat deze voortbrengselen van den geest, in de snelheid waarmede zij verwelkten en verloren gingen, deden denken aan de bloembladeren, die uit een stervende roos vallen.
Zij was huiverend, doodsbleek opgestaan; hare handen grepen het tafelkleed, dat, door haar ruk, een weinig afgleed, terwijl een kristallen vaas, waarin eenige bleeke kasrozen verwelkten, omstortte en het water er uit zich met bolle, zilverachtige plekken over het fluweel verspreidde.
Van vreugde glimlachend gaf Holda, want zij was het, ze hem, zeggende dat hij verstandig had gekozen en zoo lang zou leven als de bloemen niet uitvielen en verwelkten.
Woord Van De Dag