Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 22 juli 2025
De vrouwe: O edel here van herten vri, Ic wils u al te gherne vergheven, Want alle minen druc es achterbleven Ende al mijn toren ende al mijn leit. Waer es mijn lieve kint Esmoreit? Roepten mi voort ende laetten mi sien. Robbrecht: Och edel vrouwe, dat sal u ghescien. Waer sidi, Esmoreyt, neve mijn? De jonghelinc: Ic ben hier, bi Apolijn.
De kersten coninc: O edele vrouwe, gheeft mi u hant, Ende wilt mi desen mesdaet vergheven, Want ewelijc al mijn leven Soe willic u dienere sijn, Want die scouden die sijn mijn; Dat hebbic nu wel vernomen; Want Esmoreit ons kint es comen, Een scoen vol wassen jonghelinc, Ic bidde u om gode, die ontfinc Die doot van minnen , vergevet mi.
Ic duchte, si u noch met hare list, Her coninc oem, sal nemen dleven. Si sal u seker noch vergheven. Dat weet ic te voren wale. Ic hebbe soe menichwerf haer tale Gehoert in heimeliker stont, Nochtan en ghewoeghs nie mijn mont Meer dan nu te deser ure. Ic weet wel, si heeft die creatuere Selve ter doet brocht, Want si u noit wel en mocht, Om dat ghi hebt enen grauwen baert.
Ic bidde gode, die zijn cruce coes, Dat hijt hem te recht wille vergheven, Die mi anedede dat bitter leven Daer ic so langhe in hebbe ghesijn. De jonghelinc: O lieve moeder, bi Apolijn! En was nie ondaet noch moert Si en moeten comen voert, Ende indinde werden si gheloent.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek