Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 22 oktober 2025
De wetgevingen van bijna alle Verbondslanden bevatten bepalingen in den bedoelden zin, waarvan sommige zelfs de vrijheid van ontleeningen nog verder uitstrekken dan de bovengenoemde bepaling van ons tractaat met Frankrijk. In dit opzicht kunnen dus de uitgevers gerust zijn.
In Denemarken zijn twee Koninklijke Besluiten van 19 Juni 1903 en 2 April 1904, die de Deensche wet op het auteursrecht en dus ook hare overgangsbepalingen op werken uit andere Verbondslanden toepasselijk verklaren.
Het komt in hoofdzaak hierop neer, dat in elk Verbondsland het op- en uitvoeringsrecht, dat de wet aldaar verleent, kan worden ingeroepen voor de werken die uit een der andere Verbondslanden afkomstig zijn, met vrijstelling van eventueel voorgeschreven voorwaarden of formaliteiten.
Het zal integendeel, wanneer ons land deel uitmaakt van het Verbond, ook uit zuiver nationaal standpunt gewenscht zijn, dat het auteursrecht van onze wet even lang duurt als in de andere Verbondslanden.
Dit zou dus alweer een reden kunnen zijn voor Nederlandsche auteurs, om hunne werken niet hier, maar in een der andere Verbondslanden te doen uitgeven waardoor zij aan deze werken een beter "land van herkomst" zouden kunnen bezorgen. b Bijzondere regelen omtrent sommige onderdeelen
Het artikel legt de verplichting op aan de staten, die het aanvaarden, om de bescherming, welke het omschrijft, bij zich aan de werken uit andere Verbondslanden te verzekeren, voorzoover nl. die werken overigens volgens de algemeene regels der Conventie aldaar voor bescherming in aanmerking komen.
Een punt van groot belang, waarmede ik mij het eerst wil bezighouden, is: de invloed van de wet van het land van herkomst van een werk op de bescherming, die dat werk in de overige Verbondslanden geniet.
Reeds nu, terwijl ons land nog geen deel uitmaakt van het Verbond, zijn er Nederlandsche auteurs, die hunne werken niet in hun vaderland, maar in een der Verbondslanden laten verschijnen, om daardoor de bescherming in het Verbond te krijgen. Wat velen waarschijnlijk nog hiervan weerhoudt, is dat zij daardoor de bescherming in Nederland zelf verbeuren.
De Berlijnsche Conferentie heeft hierin geene principieele veranderingen gebracht. De vreemde auteurs zijn dus, indien de eerste uitgave hunner werken binnen het Verbond geschiedt, volkomen met de auteurs, die tot een der Verbondslanden behooren, gelijkgesteld.
Indien de wet van een land zooals b.v. in Luxemburg het geval is op alle werken toepasselijk is, onverschillig wie auteur is en waar het werk is uitgekomen, dan zullen dus ook voor de werken uit de andere Verbondslanden de bepalingen dezer wet, voorzoover zij meer bescherming verleenen dan de Conventie, voor den rechter van dit land kunnen worden ingeroepen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek