Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 22 oktober 2025
B. K. deze bescherming moeten invoeren; deze bescherming zou krachtens de Conventie voor de photographieën uit alle andere Verbondslanden gelden. Wenscht men de nieuwe Conventie op dit punt niet te volgen, dan is de eenige mogelijkheid: aanvaarding van de bepaling der Add.
Door de gedelegeerden van alle landen werd de verklaring afgelegd, dat deze vrijheid door hunne wetgeving binnen zekere grenzen wordt erkend . Aan deze verklaringen werd in het rapport van 1908 nog eens nadrukkelijk herinnerd . Het mag dus als vaststaande worden aangenomen, dat deze vrijheid door de Conventie in geenen deele wordt beperkt en dat de desbetreffende bepalingen der landswetten ook tegenover werken uit andere Verbondslanden van kracht blijven.
Mocht ons land, zonder de wet op dit punt aangevuld te hebben, toch tot het Verbond worden toegelaten, dan zou het gevolg zijn, dat Nederlandsche muziek in de andere Verbondslanden wél tegen uitvoering beschermd zou zijn, terwijl in Nederland deze bescherming nóch voor Nederlandsche, nóch voor buitenlandsche werken zou worden verleend.
De invoering van de verplichte bescherming der photographieën hield de vervulling in van een der "wenschen" welke op de Conferentie van Parijs waren uitgesproken, nl.: "dat in alle Verbondslanden de wet bescherming moge verleenen aan photographieën en aan werken, die met een soortgelijk procédé zijn verkregen."
Door b.v. eene bepaling, in den zin van de bovengenoemde uit ons tractaat met Frankrijk, in onze wet op te nemen, zouden wij volkomen binnen de grenzen blijven, welke art. 10 der Conventie stelt. Deze bepaling zou dus toepasselijk zijn op alle bloemlezingen, die in Nederland zouden worden verspreid, waarin werken van auteurs uit andere Verbondslanden zouden zijn opgenomen.
Dat toetreding op deze voorwaarde nog mogelijk is, is een gevolg van de tegemoetkomende houding, welke door de Verbondslanden op de Berlijnsche Conferentie is aangenomen tegenover landen als het onze, die nog geen deel uitmaken van het Verbond en die voor de invoering eener volledige internationale auteursbescherming nog eenigszins huiverig zijn.
De bescherming mag in de andere Verbondslanden niet langer duren dan in het land van herkomst: dit sluit m. i. in, dat wanneer in laatstgenoemd land geen bescherming wordt verleend, deze ook in de andere landen moet ontbreken.
Artikel 4 beslist dus niets ten aanzien van de bescherming die de tot een der Verbondslanden behoorende auteurs genieten in het land van herkomst van het werk; en evenmin ten aanzien der bescherming, die de auteurs, welke niet tot een der landen van het Verbond behooren, zoowel in het land van herkomst als in de andere landen genieten.
Doch naast de hier genoemde zijn er nog vele andere punten, waarop onze wetgeving aanvulling en verbetering behoeft, voordat zij het gemiddeld peil van die der andere Verbondslanden zal hebben bereikt: zoo b.v. in zake het vertalingsrecht, de formaliteiten, het auteursrecht van photographieën, werken van kunstnijverheid en van bouwkunst, enz. enz.
De bepaling van het tweede lid van artikel 4, dat ik hierboven heb afgeschreven, slaat alleen op de rechten, die in het eerste lid van hetzelfde artikel worden genoemd en daar is alleen sprake van de bescherming, die de tot een der Verbondslanden behoorende auteurs genieten in alle landen van het Verbond, behalve in het land van herkomst van het werk.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek