Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 5 mei 2025
Te Sitka of Nieuw-Archangel, de hoofdplaats van Russisch-Amerika, was Cascabel voornemens zich eenige dagen optehouden, teneinde eene poos uitterusten en tevens de noodige toebereidselen te maken voor het afleggen van hetgeen er nog overbleef van het eerste gedeelte hunner reis. Aan gene zijde van de Behringstraat moest het tweede gedeelte beginnen.
Tegen den middag kwamen wy weder te Gado-Saby, alwaar wy, naauwlyks nedergezeten zynde, om van de vermoeienis van onzen tocht een weinig uitterusten, in ons midden zagen verschynen eenen ouden Neger, hebbende een langen witten baard, en een stuk van een sabel in de hand.
We zullen maar aannemen dat er den vorigen dag te Ouwerkerk 'n zware brand was geweest men assureerde niet in die dagen of... 'n landman had al z'n koeien verloren aan de veepest Thorbecke was nog niet geboren om die onaangenaamheid uitteroeien of... 'n ongehuwde kraamvrouw kon geen plaatsje krygen om uitterusten van haar zondige verlossing de zedekundige lezer weet misschien dat de "deugd" dit niet gedoogde in Wouter's tyd of...
Terwijl de voorzitter en de kapitein de zooeven verhaalde afspraak maakten, trachtte Michel Ardan tevergeefs van de vermoeienissen der volksvergadering uitterusten, trachtte, zeg ik, want rusten is op Amerikaansche bedden een moeilijke zaak: zij kunnen zich in hardheid met de beste marmeren tafels meten.
Op den 1sten December vertrokken wij te tien uur des avonds; drie onzer waren genoodzaakt te voet te gaan; vandaar dat wij niet dan langzaam konden voorttrekken te midden der afmattende vlakten en zandheuvels. En als wij ophouden om te kampeeren en uitterusten, komen onze oude vijanden, de mieren, die ons beletten te slapen.
Tegen den middag kwamen wy weder te Gado-Saby, alwaar wy, naauwlyks nedergezeten zynde, om van de vermoeienis van onzen tocht een weinig uitterusten, in ons midden zagen verschynen eenen ouden Neger, hebbende een langen witten baard, en een stuk van een sabel in de hand.
Het kostte hem moeite zich voortestellen dat er sedert die gebeurtenis ruim twee eeuwen verloopen waren, en hy betrapte zich telkens op den wensch, 'n schip uitterusten, dat koude verre Vuurland optezoeken, en den armen verlatene aftehalen! Even als by die droomery met de wegvlietende strootjes, meende hy de stem van den ongelukkige te hooren, die verwytend riep: waar blyft Wouter?
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek