Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 23 mei 2025
De tsaar kuste Milosh tusschen zijn vurige oogen; nog altijd wist hij niet, wie Milosh was of vanwaar hij kwam. Het vertrek der Serviërs. De ceremoniemeesters riepen nu overluid: "Maak u gereed, gij svats! Het wordt hoog tijd, dat wij ons naar huis spoeden!" En de svats maakten zich gereed voor de reis en spoedig begaven zij zich op weg en namen de schoone prinses Roksanda mee.
De dag voor Kerstmis. Een ander feest, dat de Serviërs evenals andere volken met vele plechtigheden en gebruiken van onmiskenbaar heidenschen oorsprong vieren, en dat aller hart met vreugde vervult, is het Kerstfeest. Het is zelfs een bekende zegswijs van de Serviërs, dat "er geen dag is zonder licht noch eenige werkelijke vreugde zonder Kerstmis."
Maar hoe het zij, de nederlaag, die de Serviërs leden in dien gedenkwaardigen slag, maakte diepen indruk op het volk, en de Serviërs hebben sinds dien steeds geloofd, dat alleen aan dit onheil de verplettering van het Servische rijk door den Turk geweten moet worden. Deze meening hield gedurende vier eeuwen stand in het hart der onderdrukte Serviërs.
En sedert dien tijd waren de Serviërs de wel is waar niet zeer gehoorzame onderdanen der Turken. Nog heden ten dage staat hun de herinnering aan dien slag op het Amselveld, waarin hun Koning, hun adel, hunne geestelijkheid, de bloem van hun volk, hun geheel nauwelijks ontstaan rijk, door de Turken vernietigd werd, levendig voor den geest.
De Tschechen en wat men van hen zegt, geldt, ten gevolge van het zooeven opgemerkte, ook in meerdere of mindere mate van de hun nabestaande Moraviërs en Slowaken beschouwt men onder de Slawen als de representanten van het cholerisch temperament, terwijl men den Polen en Russen het sanguinische, den Zuidelijken-Slawen en Serviërs het melancholische temperament toeschrijft.
Die Serviërs, welke het onder het verlammende bestuur van den Sultan niet konden harden, emigreerden in de zeventiende eeuw met hun patriarch Arsen Tcharnoyevitch, naar de vlakten van Zuidelijk Hongarije. In den loop der twee volgende eeuwen wijdden zij zich daar aan de pseudoklassieken van het Westen.
Dit lied is een beeld van de geschiedenis van het servische volk zelf, zoo vol rouw en smart, en toch ook wederom doortinteld van onsterfelijke hoop; het is hun Ilias, hun Odyssee en hun Romancero: de afspiegeling van het leven der Serviërs, hunne geschiedenis met al haar legenden, de verheerlijking hunner nationale helden.
Maar nog een eeuw moest verloopen eer de gelegenheid kwam voor een beslissenden slag, waarbij de slag van Kossovo gewroken werd. Dat geschiedde in den beroemden slag van Koumanova in 1913, waar meer Turken vielen dan vijf eeuwen geleden Serviërs. Toen pas was Servië gelukkig!
Wel is waar, worden ze in aantal overtroffen door de Serviërs, in beschaving door de Grieken, in gezag en invloed door de Turken; maar geen van deze naties biedt Europa zooveel moeilijkheden te overwinnen aan, als het wil trachten, hervormingen in te voeren en geen volk is moeilijker tot onderwerping te brengen dan de Albaneezen.
Ook de vereering van dieren is tot op onzen tijd bewaard gebleven. De Serviërs gelooven niet minder dan dat de beer een mensch is, die voor zijn straf in een dier veranderd werd. Dit gelooven zij, omdat de beer rechtop kan loopen, evenals een mensch. In enkele deelen van Servië en door geheel Montenegro wordt het als een zonde beschouwd een vos of een bij te dooden.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek