Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 9 juni 2025
Hij voelde het fijne waas der natuurlijke schuchterheid dat de jonkvrouw omhing als haar grootste bekoring, maar hij voelde ook dat in de jonkvrouw zinnelijke neigingen sluimerden die gewekt werden door de oogen en de stem en het teeder gebaar van den geliefde.
Zijn positie was een overeenkomstige, als Multatuli in Nederland bij het geslacht innam opgroeiend tusschen 1860-1880, en als in onze eigen dagen Tolstoï internationaal ingenomen heeft. Natuurlijk verhoogden de geheimzinnigheid en ongewoonheid die Rousseau omhing, de belangstelling van het publiek voor den grooten schrijver.
Cosette had alle grenzen overschreden, Cosette had zich aan de pop vergrepen van "hare dochtertjes." Een czarin, die zag dat een mougick zich het groote blauwe lint van haar keizerlijken zoon omhing, zou geen ander gezicht gehad hebben. Met een van verontwaardiging schorre stem riep zij: "Cosette!" Cosette ontstelde, alsof de grond onder haar ingevallen ware. Zij keerde zich om.
Na de spoorlooze verdwijning van Pezza behield zij het onveranderd, uitgezonderd de stille droefheid waarmede zij er de rustige glansen van omhing en die er, gelijk een mooie avond over een watervlakte, de vredige spiegeling scheen te "vereeuwigen." Juffrouw Henriëtte was de laatste die Pezza gezien had, en dat geluk streelde haar liefde.
De hertog schikte zich naar dit gebruik: voordat hij de stad binnentrad, verzekerde hij den trouwen Nederlanders, dat hij bereid was om den laatsten droppel bloeds voor de vrijheid van Brabant te vergieten, vervolgens zwoer hij den vereischten eed en ontving nu op zijne beurt den hertogshoed en den hermelijnen mantel, dien de prins van Oranje zelf hem omhing, en den huldigingseed der Brabanders.
En meteen zich van zijn kuras ontdoende, gespte hij het om een der lijken; terwijl Deodaat, zijn oogmerk radende, zijn pij uittrok en daarmede het andere omhing, waarna zij de twee lichamen aan den voet des torens sleurden en vervolgens in hun schuilplaats kropen. "Ongelukkig," zeide Zweder, in de duisternis rondtastende, "dat al de wijnvaten hier vandaan zijn gehaald.
En ook ontbraken haast nergens de paar portretjes, in eigen gewerkte lijstjes, en soms, als er 'n verschrompeld kransje van al lang verrimpelde blaadjes omhing, begreep je wel, dat dit 'n herinnering moest zijn.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek