United States or Greenland ? Vote for the TOP Country of the Week !
De eenden, die hun eieren tusschen de struiken aan het strand hadden gelegd, de veldmuizen en veldratten, die aan 't strand woonden, en kleine hulpelooze jongen in het nest hadden, werden door den grootsten angst aangegrepen. Zelfs de trotsche zwanen werden ongerust, dat hun nesten en eieren zouden worden verwoest. En al die angsten waren niet overbodig, want met ieder uur steeg het Mälermeer.
"Dat doet er ook niet toe," zei Smirre, "als je maar een boodschap wilt overbrengen, die ik voor hen heb. Je weet wel hoe leelijk het er nu aan het Mälermeer uitziet. Daar is een groote overstrooming, en de vele zwanen, die in de Hjälstabaai wonen, zijn bang, dat hun nesten en eieren vernield worden.
Maar toen was een paar zwanen losgebroken uit hun gevangenschap, en had zich neergezet in de Hjälstabaai, en van hen stamden alle zwanen af, die daar woonden. Nu in dezen tijd waren er wilde zwanenvolken in vele inhammen van 't Mälermeer, en ook in 't Takermeer en 't Hornborgameer.
Het steeg heel langzaam en als met tegenzin, om zijn mooie oevers niet te schaden. Maar omdat die bijna overal laag en langzaam hellend zijn, duurde het niet lang, of het water was verscheidene meters het land in gekomen, en meer was niet noodig, om de grootste opschudding teweeg te brengen. 't Is eigenaardig met het Mälermeer. Het bestaat uit louter nauwe fjords, baaien en inhammen.
En ik geloof, dat die teleurstelling zoo zwaar werd, dat ze het leven niet konden uithouden. Want zoo voel ik het nu." Dagen lang was het een vreeselijk weer ten noorden van 't Mälermeer. De hemel was effen grijs, de wind huilde, en de regen zwiepte tegen de ruiten. Menschen en dieren wisten, dat zonder dit de lente niet komen kon, maar ze vonden toch, dat het bijna niet uit te houden was.
Van een paar elanden, die op een eilandje in 't Mälermeer hadden overnacht, werd de standplaats onder water gezet, zoodat ze naar land moesten zwemmen. Heele voorraden brandhout, massa's stokken en planken, een menigte brouwvaten en kuipen waren vlotgeraakt, en overal waren menschen in booten bezig ze uit het water te halen.
De beken snelden zoo hard mogelijk naar de Mälerrivieren, en die deden hun best om de watermassa's naar 't Mälermeer te brengen. Maar toen wierpen alle kleine meertjes in Uppland en in de mijndistricten op één en denzelfden dag al hun ijsdeksels af, zoodat de rivieren met ijsstukken werden gevuld, en snel tot aan hun oevers stegen.
Op die manier vergroot, wierpen de rivieren zich in 't Mälermeer, en het duurde niet lang, of dat had zooveel water als het bergen kon. In 't meer ontstond een heftige strooming naar den eenigen afloop, dien 't had, maar dat was een nauwe uitweg, en die kon het water niet zoo snel afvoeren, als noodig was.
In dien moeielijken tijd gebeurde het, dat Smirre, de vos, op een dag kwam aansluipen door een berkenboschje, dat ten noorden van het Mälermeer lag. Hij liep, als gewoonlijk aan de wilde ganzen te denken en aan Duimelot, en vroeg zich af, hoe hij 't moest aanleggen, om hen te vinden, vóór hij hun spoor heelemaal had verloren.
De meeste villa's lagen wel zóó hoog op het strand, dat ze niet in gevaar waren, maar er waren steigers en badhuizen bij elk huis, en die moesten in veiligheid worden gebracht. Maar 't waren niet alleen de menschen, die in zorg kwamen, omdat het Mälermeer buiten zijn oevers trad.
Woord Van De Dag