United States or Tuvalu ? Vote for the TOP Country of the Week !
Jakob Mispels was opgestaan en aanvaardde de brieven, hij meende er mede ter zaal uit te gaan; maar de hond rukte ze hem uit de hand en droeg ze terug naar zijnen meester. Eene zonderlinge uitdrukking, een mengsel van schrik en blijdschap, ontstond op het gelaat van den ouden man. "Ha, ha, hij is vervaard van Willem! Goed teeken! Wie weet?" mompelde hij in zich zelven.
Hij hief het hoofd tot den verschrikten man op, bezag hem met zijne glasachtige oogen en opende den muil, als wilde hij spreken of bassen; maar het schorre geluid, dat uit zijnen gorgel opklom, geleek veeleer aan den kuch van eenen verkouden grijsaard dan aan de stem van een dier. Jakob Mispels antwoordde bevend: "Het is wel, Nox, zeg mijnheer, dat ik aanstonds ga komen."
Hij deed den man, die zijnen koffer voerde, voor het hek stilhouden, betaalde hem zijn loon en riep op den hovenier. Jakob Mispels kwam buiten, droeg den koffer in huis en zeide dan tot den jongeling met eene uitdrukking van geheimzinnigheid en schrik: "Willem, zij is op het kasteel." "Wie? mijne nicht?"
Bij de vruchten vielen mij op: de groene of roode oranje-appelen, de mango's, de sapate, een soort van roodachtig grijze appel, die naar mispels smaakt, en vol zwarte pitten zit, de caïmito, een andere, groote, paarse appelsoort, waarvan het vleesch vuurrood is en op vijgen gelijkt; de mamey, een kleine donkerroode, zoete meloen, die met gestampt ijs gebruikt wordt; de maranon, die op spaansche peper gelijkt, maar een zacht, wit vruchtvleesch heeft; de guanabana, in vorm gelijkend op een groote, donkergroene, stekelige aardbei, zeer verfrisschend en aangenaam van smaak; verder gele of groene ananassen; kleine pruimensoorten, manoncillos en hicacos; de guayaba, een kleine wrange citroen, die geconfijt wordt gebruikt, tamarinde, granaten, gele en roode bananen, kokosnoten en suikerriet.
De pastoor naderde tot het hoofdeinde en sprak luid: "Reimond, hoort gij mij?" Eene siddering scheen de leden van den zieke te doorloopen. Hij opende de oogen zoo wijd en met zulken glasachtigen blik, dat Jakob Mispels, eenen angstkreet slakend, in de kamer terugsprong, als hadde een spook hem aangegrijnsd.
Jakob Mispels stond te beven en veegde zich eenen traan uit de oogen, in de overtuiging dat de arme Willem onder de bekoringen des duivels was bezweken. Peternelle integendeel lachte en juichte. Toen de jongelieden ongeroepen in de zaal des kasteels traden, riep mijnheer Reimond op vasten toon hun toe: "Nutteloos, onmogelijk! Gij moet te zamen trouwen: de geest wil het!"
Woord Van De Dag