Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 22 juni 2025
"Zou hij werkelijk begrijpen," zei Bensington, zijn stem latende dalen, en zijn blik op de deur gericht houdend, "dat in de Familie de Familie van zijn nieuwe patiente " "Ga door," zei Redwood. "Die altijd een beetje onder onder " "De middelbare lengte?" "Juist.
Marius was omtrent dezen tijd een fraai jongeling van middelbare grootte, met weelderig zwart haar, een hoog schrander voorhoofd, hartstochtelijk gebogen neusvleugels en opene, rustige trekken, waarop een tevens trotsche, denkende en onschuldige uitdrukking lag.
Heeft de kalklaag eene middelbare dikte en stroomt het onderaardsche water in bepaalde richting, dan wordt de bodem regelmatig ondermijnd, tot de bovenlaag, niet langer steun vindende, instort; zóó ontstaat een reusachtige put, meestal van ronde gedaante, zooals de cénotés van Chichen-Itza.
Zij stapt van het blok, blijft staan, ziet angstig verlangend om; hare dochter strekt de handen naar haar uit. Zij ziet vol zielsangst den man aan die haar gekocht heeft een fatsoenlijk man van middelbare jaren, met een goedaardig gezicht. "O meester, wees toch zoo goed en koop mijne dochter ook."
Toen ik daar kwam, lag er reeds een man te rusten en vermoedelijk sliep hij. Gewekt door het gehinnik, was hij opgestaan en zijn paard genaderd, dat van den slaap van zijn meester gebruik had gemaakt om zich te goed te doen aan het gras in de nabijheid. Het was een jonge man, van middelbare lengte maar die er stevig uitzag, met een somberen, trotschen blik.
Isabella, die door alle geschiedschrijvers beschreven wordt, als eene vrouw »van middelbare lengte, welgemaakt, vol Vorstelijke waardigheid en lieftalligheid,« bezat, volgens hen, ook »een standvastig karakter, en een innig, vroom hart.« De oorlogen tegen de Mooren, en de tirannieke wijze, waarop zij hen behandelde, toen ze gedwongen waren geworden, zich te onderwerpen, mogen de maatstaf niet zijn, waarmede men haar karakter afmeet.
Om te bewijzen dat de kennis van lezen en schrijven niet behoort tot de dagelijksche behoeften van het volk, verwijst Tolstoi ons naar den historischen gang van de ontwikkeling der inrichtingen van onderwijs. "Eerst ontstonden niet de lagere, maar de hoogere scholen: eerst de kloosterscholen, toen de middelbare, daarna de volksscholen.
Overeenkomstig het voorstel steeg men af in den binnenhof der nette en flink van hout en steenen opgetrokken, te midden van tamarindeboomen en acacia's gelegen boerderij; en weldra vertoonde zich op het geroep zijner onderhoorigen de eigenaar zelf, een Hindoe van middelbare jaren en deftig, magistraal voorkomen.
Zoo dwaalden wij treurig door de straten, zoekende naar iets, dat ons met het oponthoud kon verzoenen, toen wij eensklaps den hoek van een muur omsloegen, en onze wensch boven verwachting bevredigd werd. Wij stonden op een plein van middelbare grootte, omgeven door een kerk en oude paleizen, deels uit marmer, deels uit baksteen opgetrokken.
Goede, uitnemende zaken had hij gemaakt in den houthandel. Gedurende den oorlog bij de artillerie geplaatst, bleek hij vruchtbaar in uitvindingen. Door de stoutheid zijner denkbeelden bracht hij veel toe om dat wapen te verheffen; bij proefnemingen was hij onbetaalbaar. Hij was iemand van middelbare lengte, en wat in de Gun-club een zeldzaamheid was ongeschonden van lijf en leden.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek