Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 14 juli 2025


Hij scheen met genoegen te constateeren dat mijn onverschilligheid geweken was. "En dat was zoo. "Toen de bandiet nogmaals zei: "Werkelijk, ik zou u raden een voet of een hand als souvenir achter te laten," toen verliet mijn kalmte me, en ik riep: "Lage, gemeene roover! Schooier!" "Quebranto sprong op en greep naar zijn mes, terwijl hij me strak aankeek.

Met dit mengsel bedekt men de ham, strijkt het met een mes glad, strooit er gestooten beschuit en notemuskaat over, en laat haar een half uur in den oven bakken. Ham in maderasaus. De ham wordt gekookt volgens No. 69, het zwoord weggenomen en het vet er, op eene dunne laag na, afgesneden.

Meteen stak hij een stuk aan zijn mes, en hield dat den kleine onder zijn neus. Het vleesch was zwart gebrand en rondom bedekt met een donkere, vettige laag asch. "Natuurlijk is het vleesch. Wat zou het anders wezen?" antwoordde Frank. "Maar het is zoo zwart, zoo zwart als roet." "Hap er maar eens in! Dan zult gij verwonderd zijn over hetgeen gij proeft."

De kleurling stond hem na te kijken en mompelde: "Als hij maar zoo duizelig van den val en zoo dronken van den brandewijn is, als hij er uitziet, zal hij niet aan het mes denken, totdat hij te ver weg en te bang is on naar eene plaats als deze alleen terug te keeren. Dat kuiken!"

"Maar toch we zijn die we zijn. Als de kwade dagen komen moeten we doen wat onze hand vindt om te doen." Hij klikte zijn mes dicht het lemmet was zoo lang als een mensch en gebruikte zijn nieuwe dennenstaf om op te staan. Hij stond op en wendde zich naar het kolossale, plompe huis.

"Dat de Oude Beer niet eer huiswaarts keeren kan, dan nadat hij zijn mes gedoopt zal hebben in het bloed van zijn beleediger." "Wie is dat?" "Die blanke hond daar met dat roode haar. Hij heeft met zijn handden Ouden Beer een slag in het aangezicht gegeven." "Verduiveld! Is de vent dan van zijn verstand beroofd?

Waarom zou een dief trachten in te breken door het venster van een slaapkamer, waar hij geen kans heeft om te plunderen en waarom zou hij komen met een lang mes in de hand?" "Zijt gij er zeker van, dat het geen inbrekersbeitel was?" "O neen, het was een mes; ik zag zeer duidelijk de flikkering van het lemmet." "Doch om welke reden zoudt gij met zoo vijandige bedoelingen vervolgd worden?"

In plaats van oefeningen in karton en klei bestond mijn handenarbeid dus in oefeningen met leer en knollen. Het mes en de borstels leerde ik daarbij hanteeren. Deugden van netheid en nauwkeurigheid werden in mij ontwikkeld. Vraag het maar aan de schoenzolen en de aardappelpitten. Maar weet je, wat nu hard is?

Terwijl ik in verbazing afwachtte wat er gebeuren zou, gleed een witte hand, die een mes hield, langzaam langs den zilveren draad neder en sneed de omwindsels van vrouwenhaar af, die langzaam wegzweefden als, een door het zonlicht bestraald wolkje, totdat zij zich in het duister verloren. Maar de zilveren draad, die uw levensdraad was, sprong trillend op, en maakte een zuchtend geluid.

"Mijnheer," antwoordde ik hem, "u zet iemand wel het mes op de keel; maar ik zie wel, dat ik uw partij moet kiezen, hoewel het mij spijt mijnheer uw vader te moeten verraden." "Bekommer je daar niet om, hij is een leelijke, oude gierigaard, die mij het noodige onthoudt, want als men vijfentwintig jaar is, heeft men behoefte aan genoegens."

Woord Van De Dag

1195

Anderen Op Zoek