Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 14 juli 2025
Gaetano zou niet kunnen leven indien hij nooit bij de bron zou zitten om legenden te vertellen. Maar als Gaetano niets anders deed dan wandelen in donna Elisa's tuin en perziken en mandarijnen eten, zou hij nooit de machtige menschenzee om zich hooren bruisen. Hij moest de wereld ingaan en heremiet op den Etna worden, hij moest in een der groote grotten wonen en leven van wortelen en vruchten.
Eindlijk zwijgen alle tongen; En, na de ernstige avondbeê, Zoekt nu elk zijn legersteê, Straks door 't windtje' in slaap gezongen. Dan weêr trekt de Stad ons meê, Met haar torens en haar wallen, En 't gewoel der duizendtallen, De eindelooze menschenzee!
Voorop gaan de duivelen, draaiende en dansende en allerlei bokkesprongen makende; dan volgen de chins-chins met manen en vederen en wuivende dekkleeden, springend en steigerend; vlak achter hen waggelt de Doudou, als eene groote boot, wiegelend op de golven dezer menschenzee; hoog boven de hoofden der woelige menigte vertoont zich eindelijk de kloeke figuur van den toekomstigen overwinnaar, trotsch op zijn krijgsros gezeten, met rustige, vroolijke blikken om zich ziende, en in zijne vuist de lans drillende, die den draak vellen zal.
En nu, denkt goed na, alvorens mijne toespraak te onderbreken; want ik waarschuw u, dat ik u zaken te vertellen heb, die waarlijk niet geschikt zijn, om u te behagen." Een geluid als van eene branding werd vernomen, hetwelk zich langs de banken der vergadering verspreidde. Dat was een onfeilbaar teeken, dat die menschenzee weldra stormachtig zou worden.
Ik denk aan een zekeren avond in 't jong verleden. Een kennis nam ons beiden mee naar een concert in den schouwburg op Semarang. 't Was voor 't eerst in ons heele leven, dat wij beiden, zonder zusje, zonder Vader, zonder Moeder ons bevonden in een groote menschenzee. Wij beiden heel, heel alleen tusschen al die vreemde gezichten. En opeens dachten wij: Zoo zal ons leven in de toekomst zijn!
Hoort, de klokken luidden, niet om op dezen Zondag de menschen naar de kerken te roepen, maar om hun met zwaren dreun te verkondigen, dat Frankrijk in gevaar verkeerde. Schrik en woede staan op ieders gelaat te lezen. Het volk verdringt zich onder luide kreten in de straten, en stroomt als een menschenzee her- en derwaarts. "Te wapen! Te wapen!" klinkt de kreet.
Voorop gaan de duivelen, draaiende en dansende en allerlei bokkesprongen makende; dan volgen de chins-chins met manen en vederen en wuivende dekkleeden, springend en steigerend; vlak achter hen waggelt de Doudou, als eene groote boot, wiegelend op de golven dezer menschenzee; hoog boven de hoofden der woelige menigte vertoont zich eindelijk de kloeke figuur van den toekomstigen overwinnaar, trotsch op zijn krijgsros gezeten, met rustige, vroolijke blikken om zich ziende, en in zijne vuist de lans drillende, die den draak vellen zal.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek