Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 27 juni 2025
O lieve God," riep zij uit, terwijl zij haar gezicht in Marcel's handen verborg, "ik ga je verlaten, beste jongen, en Rodolphe ook. O, lieve God!" Tranen verstikten haar stem. "Kom, Mimi," zeide Marcel, "doe niet zoo wanhopig, je zult weer beter worden; je hebt alleen een goede verpleging en rust noodig." "Ach, neen!" antwoordde Mimi; "het loopt af met mij, ik voel het heel goed.
Hoewel hij getracht had op de spotternijen, die hier en daar door zijn horoscoop heen gezaaid waren, een sourdine te zetten, was Mimi in geen enkel opzicht het slachtoffer van Marcel's mooie woorden en begreep zij heel goed dat hij zich zonder eenigen eerbied voor haar nieuwen titel, vroolijk maakte over haar.
Musette keek rond of zij geen rijtuig zag, maar er was geen te bekennen. Daar zij juist in de straat was, waar haar vriendin Sidonie woonde, die Marcel's brief naar haar doorgestuurd had, kwam zij op het denkbeeld even bij haar binnen te gaan en daar te wachten, tot het weer wat beter zou zijn. Bij madame Sidonie vond zij een groot gezelschap bijeen.
Bij dit voorstel stonden de drie bohémiens, die toch al niets van Marcel's diplomatie begrepen, gewoonweg "paf", "Maar de schoorsteen rookt," begon nu de schilder, "dat is erg onaangenaam." "Maar waarom hebt u me dat niet eerder gezegd? Dan had ik den schoorsteenveger laten komen," zeide de eigenaar, die voor den schilder niet onder wilde doen. "Morgen zal ik werklui sturen."
Toen zij bij den hoek van een straat kwamen, marcheerde plotseling een vrij sterke patrouille voorbij. Musette "organiseerde" vlug een angstige houding, klampte zich vast aan Marcel's arm en zeide: "Lieve Hemel, kijk eens, daar komen de schutters, zeker een revolutie. Laten we maken, dat we wegkomen; ik ben zoo bang: breng me weg!" "Maar waarheen?" vroeg Marcel.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek