Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 28 juni 2025


"Het eenigste is, dat er niemand is voor de muziek met Henriette. En gij spreekt ook van heengaan, onsterfelijke!" voegde hij er bij, zich tot mij wendende; "dan zijn we weer geheel alleen. Ik heb graag een manskerel over den vloer, om mee te praten." De heer Kegge schoof zijn stoel voor den haard, institueerde eene langdurige poking, en bleef daarop in gedachten zitten.

"Maar je hadt haar moeten vinden zooals ik, de mooie oogen vol tranen, na een onkieschen voorslag van Van der Krop, die te veel gedronken had. Hoe bitter had ze 't op haar zenuwen!" "En was die Van der Krop een knap manskerel?" vroeg de onverbiddelijke reisgenoot. "Dat had juist niet over. Ik voor mij noemde hem een monster, en Keetje desgelijks.

Een hoop morsige jong stond nieuwsgierig rond het orgel en een kleine, magere manskerel, een kleermaker, te zien naar den witten driegdraad die op zijn broek en vest plakte, liep op zijn kousen in 't midden van de straat, zwaaide zijn armen, sloeg zijn beenen en gaf een danske af. De vrouwenmenschen schoten in een lach.

Die ordinaire gezonde manskerel had hem half verdrongen in 't hart der geliefde; hij de oudere, moest deelen als Anet had moeten deelen, zich voortaan tevreden stellen met de tweede plaats. Hij trachtte te doen wat van hem verlangd werd; noemde den medeminnaar "broeder," verzoende zich met hem na 't eerste heftig krakeel; de liefde maakte hem laf en gesmijdig.

Woord Van De Dag

verduldige

Anderen Op Zoek