Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 2 juli 2025
Het is betrekkelijk koel op het water; geen stof; geen muskieten binnen het zorgvuldig vastgemaakte gordijn: de prauw maakt een zachte schommelbeweging op den maatslag van de riemen, die uit het groenige water blanke fonteintjes opwippen; rechts en links glijdt het bedrijvige leven voorbij van de rivier, en de oevers maken daar een lijst langs van stammen, tot halver hoogte gezien, aanlegplaatsen, badhuisjes, buurten van op palen staande hutten, waar naakte kinders omheen spelen.
Langzaam stijgend bereikt de provinciale weg, met vele slingeringen, het plateau, waarop de dorpen Arbre, Saint-Gérard en Fosses zijn gebouwd. Hier en daar gapen in de rotswanden wijde steengroeven en klinken, in rhythmischen maatslag, de hamers der steenhouwers.
De draagsters halen allereerst twee of drie leggen zaad en plaatsen zich daarmede aan weerszijden van den dorschvloer, waar ze hun vracht vervolgens "aanleggen". Een der mannen schikt dan het zaad met zijn houten "rieve" of hark. De vier dorschers laten in geregelden maatslag hun vlegels daarop beurtelings neerdalen.
Z'n woede voedde zichzelf, en met afgemeten groote stappen komiek om te zien, maar voor hèm de maatslag van z'n verwenschingen drong hy voortdurend op haar toe. Ze legde rugwaarts den weg af, dien ze gekomen was, het padje door 't bleekveld. Och, lieve-jesis, als dokter maar kwam! Waar... zie... jy... me... voor... aan? O god, o god... Wat... denk... je... van me?
En zoo mocht de geplaagde Stichtenaar van 1482 wel met den verdrukten Kennemer van 885 klagen: »Des vlegels maatslag op den dorschvloer, op de velden Het vrolijk arbeidslied by spade of zeis hoe zelden Wordt meer hun volle galm, hun heldre toon gehoord! Ach! 't land brengt doornen meest en ruige distlen voort!"
Ik herken ze niet meer, die lachende, levendige, bevallige omstreken van Parijs; die Seine, steeds door tallooze vaartuigen doorkruist, wier wateren spatten onder den maatslag der riemen. Wat ik nu zie, is een woestijn, een naakte, treurige, huilende wildernis. Geen wandelaar of reiziger op de wegen, geen enkel rijtuig, geen enkele spoortrein.
Langzaam stijgend bereikt de provinciale weg, met vele slingeringen, het plateau, waarop de dorpen Arbre, Saint-Gérard en Fosses zijn gebouwd. Hier en daar gapen in de rotswanden wijde steengroeven en klinken, in rhythmischen maatslag, de hamers der steenhouwers.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek