Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 13 juni 2025
Men voelt zich beklemd bij de gedachte aan den taaien strijd, die hier zoo vaak werd gestreden, en men verbeeldt zich ... luister!... "Toen ben ik gaan wezen alleen met mij zelf, en heb mij in wanhoop bekend, dat ik de gedachte nooit zou zien, haar nooit zou weten en kennen, nooit, nooit voor mij de gedachte.... Ik houd van schrijvers, die lang-uit erge mooie, errege groote zaken schrijven, van schrijvers met volumineuze, dikke, breede, zware zinnen.... Ik houd van woorden, die op mij aanstormen ... als ... kom eens hier, Janneman ... je bent heelemaal niet geleerd...." men verbeeldt zich, dat er van onder het gele lampe-schijnsel fragmenten van zinnen en rythme van zwaar-gehouwen proza, verward, vaag, onwezenlijk komen aangemurmeld.
Je wordt net zoo romanesk als Lili... Ik heb niets... Ik verveel me alleen, ik verlang naar vroolijkheid... Zoo, dag Janneman!... Janbroêr was binnengekomen, eenigszins verbaasd. Wat zitten jullie hier met je drieën te koekeloeren? Zeker over heeren te praten! riep hij met eene luidruchtige, brutale stem. Heb je ooit zoo een wijsheid gehoord! antwoordde Marie en sloeg haar handen in elkaâr.
Zoo was ze gekomen, met den gewonen ochtendtrein, had "derde" gereisd om alles ècht te doen, als vroeger; maar toen ze pas op de kamer was, had ze toch, vervuld van de gewichtigheid van haar jong-mevrouwtje-zijn, over niets anders kunnen praten dan over háár huis, háár meiden, háár man, en háár kind, den kleinen Janneman, den modeljongen, die nu den heelen dag bij z'n grootmoeder was.
"O, zeker een paardje op wieletjes?" zei Jantje met een opgetrokken neus. "Dát is niet mooi, Vader, veel te kinderachtig. Toe Moeder, zegt u me maar, wat het is. Toe." "Neen Janneman, dat zeg ik niet," zei zijne moe. "Morgenochtend zul je 't wel zien."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek