lampe-schijnsel

Bijgewerkt: 28 juni 2025

Men voelt zich beklemd bij de gedachte aan den taaien strijd, die hier zoo vaak werd gestreden, en men verbeeldt zich ... luister!... "Toen ben ik gaan wezen alleen met mij zelf, en heb mij in wanhoop bekend, dat ik de gedachte nooit zou zien, haar nooit zou weten en kennen, nooit, nooit voor mij de gedachte.... Ik houd van schrijvers, die lang-uit erge mooie, errege groote zaken schrijven, van schrijvers met volumineuze, dikke, breede, zware zinnen.... Ik houd van woorden, die op mij aanstormen ... als ... kom eens hier, Janneman ... je bent heelemaal niet geleerd...." men verbeeldt zich, dat er van onder het gele lampe-schijnsel fragmenten van zinnen en rythme van zwaar-gehouwen proza, verward, vaag, onwezenlijk komen aangemurmeld.

E. (Elias) D'Oliveira - De mannen van '80 aan het woord : Een onderzoek vaar eenige beginselen van de "Nieuwe-Gids"-school.