Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 2 juli 2025
Juri autem civili occasionem dedit utilitas: nam illa quam dicimus consoxiatio aut subjectio utilitatis alicujus causa coepit institui. o.c. prol. 16.
De pensionaris was de bezoldigde rechtsgeleerde raadsman der steden, dienaar der magistratuur, die een bijna souvereine macht had in de steden. Hij was ook de afgevaardigde der steden bij de Staten. Parum nosti, vir clarissimo, miseriam meam, quem negotia, multa magis quam magna ita didexant, ut non modo ingentia illa volumina, sed minores quoque libellis legere, interdum vix liceat.
Hij sloot zijne oogen, maar bleef die hand vasthouden; want voor de poort der eeuwigheid drukken de zwarte hand en de blanke elkander als gelijken. Afgebroken en bij tusschenpoozen prevelde hij bij zichzelven: "Recordare, Jesu pie * Ne me perdas illa die, Quaerens me sedisti lassus."
Het hoogaltaar straalt in den glans van het aangebrachte waslicht en eene rij kanunniken mengt zijne stemmen in het koor dat het »~Gloria in excelsis~" of het »~Dies irae, dies illa~" doet klinken door de hooge gewelven; het laatste zeker niet het minst nu van verre reeds de noodstorm brult die den beeldstorm voorafgaat. De beeldstorm. Zie, hij is gekomen met moker en houweel.
Nog veel dieper zou zijn gemoed zijn bewogen, als hij de beteekenis had verstaan der treffende woorden: "Recordare, Jesu pie, Quod sum causa tuae viae, Ne me perdas illa die; Quaerens me sedisti lassus, Redimisti crucem passus, Tantus labor non sit cassus." St.
Tum vero etiamsi ex juris observatione nulla spectaretur utilitas sapientiae non stultitiae esset eo ferri, ad quod a natura nostra nos duci sentimus. o.c. prol. 18. Si nulla est communitas, quae sine jure conservari possit, quod memorabili latronum exemplo probabat Aristoteles, certe et illa quae genus humanum, aut populos complures inter se colligat, jure indiget. prol. 23.
De Jure B. ac P. l. 1. c. 2. § 8. no. 10 ... negant enim stoici ut videre est in fragmento apud Stobacum, titulo de magistratu, in oratione Tullii pro Mucena, et in fine librorum Senecae, de clementia, sed levi argumento. Venia aiunt, debitae poenae remissio est: sapiens autem quod facere debet facet. Hic fraus latet in illa voce debitae. o. c. c. 20 § 21. De J. B. ac P. l. 2, c 22. § 29. no 1.
En so men daer af begeert eene Wet, ik salse mede geven genoegsaem in terminis, zijnde in ordre de twaelfde sub titulo Digestorum de appellationibus. Nominationes. C. de appellat. Nu is het gebeurt, ut omissa illa solemnitate, nulloque actu ex lege habito, aliquis popularium vocibus Duumvir postularetur.
Doch er is nog eene andere grieve tegen dit stuk: dit is niet het wereldgericht, zooals de christelijke kerk zich dat denkt: dit is eene schrikkelijke wraakoefening; van genade en vergeving, ja zelfs van gerechtigheid is hier geen spraak: alleen van hartstocht en geweld. Dit is, in waarheid, een dag des toorns en der wrake: het Dies irae, dies illa! dreunt u in de ooren.
Illa ergo quae rationem habent, seipsa movent ad finem, quia habent dominium suorum actuum per liberum arbitrium, quod est facultus voluntatis et rationis..... Et ideo, proprium est naturae rationalis, ut tendat in finem quasi se agens, vel ducens ad finem; naturae vero inrationalis, quasi ab alio acta, vel ducta. S. Th. 1a 2ae q l, art. 2. c.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek