United States or Heard Island and McDonald Islands ? Vote for the TOP Country of the Week !
Hij zag er moê uit; toen hij Lord Henry's opmerking hoorde, zag hij hem aan, aarzelde even, en zei: Harry, ik zoû vandaag graag dit portret af maken. Vindt je het erg onbeleefd van me, als ik je vraag weg te gaan? Lord Henry glimlachte en keek naar Dorian Gray. Moet ik gaan, Mr. Gray? vroeg hij. O toe, neen, Lord Henry.
Hij gaf een van de knechts hoed en stok en ging in de eetzaal. Een maand later. Dorian Gray lag in een fauteuil in de bibliotheek van Lord Henry's huis in Mayfair. Lord Henry was er zelve nog niet. Hij was laat uit principe; zijn principe was, dat stiptheid de dief van den tijd is.
Het zal wel, als jij het zegt. Vergeet onze afspraak niet voor morgen. Adieu. Toen hij de kamer verliet, vielen Lord Henry's zware oogleden toe en begon hij te denken. Het was waar: weinig menschen hadden hem zoo geïnteresseerd als Dorian Gray en toch gevoelde hij niet de minste pijn van verongelijking of afgunst om de opgewonden aanbidding van den jongen voor een ander.
Het is door de biecht zelve, maar niet door den priester, dat wij absolutie krijgen. Toen Dorian zijn brief had geëindigd, voelde hij zich als ware hij reeds vergeven. Een klop op de deur; hij hoorde Lord Henry's stem, buiten. Beste jongen, ik moet je absoluut zien. Laat me toch binnen. Ik vind het zoo naar, dat je je zoo opsluit. Hij gaf eerst geen antwoord en bleef roerloos.
Ze bederven iederen roman door hem altijd te willen laten voortduren. En het is een woord zonder eenige beteekenis. Het eenige verschil tusschen een gril en een levenslange passie is, dat de gril een beetje langer duurt. Terwijl zij het atelier binnentraden, legde Dorian Gray zijn hand op Lord Henry's arm.
Hij had gehoord van rijke lui, die hun geheele leven waren lastig gevallen, omdat de knecht een brief gelezen, een gesprek gehoord, een kaartje met een adres opengemaakt, of op een kussen een verwelkte bloem, een stukje kant gevonden had. Hij zuchtte, schonk zich een kop thee, opende Lord Henry's briefje.
Het zoû altijd blijven leven. Hij rilde, en even voelde hij spijt Basil niet alles eerlijk gezegd te hebben. Basil zoû hem geholpen hebben Lord Henry's invloed, en de nog giftiger essences van zijn eigen temperament te niet te doen. De liefde, die Basil hem toedroeg want het was waarlijk liefde, had niets in zich, dat niet mooi en intellectueel was.
Het warm levende zonlicht toonde hem die lijnen van wreedheid om den mond even duidelijk, als had hij zich in den spiegel bezien, na iets slechts gedaan te hebben. Hij deinsde terug, nam van de tafel een ovalen spiegel, vastgehouden door ivoren kupido's, een van Lord Henry's vele geschenken, en zag haastig in die gepolijste diepte. Geen trek verwrong zijne lippen. Wat beteekende dat?
Woord Van De Dag