Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 20 juni 2025
En terwijl de guitarra zieltoogde en de muziek verruischte, begon ze snel het centrum van haar lichaam te bewegen in een algeheel stil zijn van haar overige leden. De oogen loom naar omlaag, bespiedde ze den dans van den buik. Het gejaag der muziek was uit, maar nog rolde haar schoot en kromp en wrong onder het delireeren van de roepende kreten en het wilde gesla der handen.
Muziek, muziek om te dansen, speel, kavalier. De jongen liet den dentiste in den steek, sprong naar zijn stoel, boog met de sigaret bibberend tusschen het vel van zijn lippen, naast zich naar zijn guitarra, en zei leuk en in zijn schik: «Pronto." Carmen was opgestaan, zonder verder iets te zeggen.
Ze zaten allen stil, leunend naar elkaâr nog, half pratend naar elkaâr nog, in onbewuste spreekbewegingen gebleven, onderbroken in hun gesprek door de eerste akkoorden der guitarra.
Boven het klankgat van zijn guitarra gebogen loopend, den jukbeenigen kop schuin, den jongensmond open, verstrooid door aandacht, luisterend naar het timbre van het geluid dat zijn hand uit de snaren tokkelde, zoo liep Frasquito over naar den stoel aan den anderen wand.
«Si, Caballero, Mazzantini es un torero muy decente, muy decente," herhaalde hij, zich opwindend tegen zichzelven, «es un hombre muy fino, civilizado, es revolucianario in el arte de Toros, es poeta y sabe tocar la guitarra. Waarom lacht u?" vervolgde hij. «Yo digo ustéd, es un gran artista".
Frasquetito slungelde weêr naar zijn stoel, de guitarra nam hij op zijn knieën, wel bewoog zijn hand, maar geen geluid zoemde. De stilte werd bepaald storend. Toen Arturo's sigaret op was, kwam hij weêr naast den extrangero zitten. Deze voelde wel dat er iets niet in den haak was; want schuin over zich zag hij de senora, dik en tronend, maar knorrig en mokkend als een vet slachtoffer.
't Was Consuela weêr die uitjuichte boven 't gegons der menschen en boven het getokkel der guitarra waarin Arturo's stem zich wiegde; ze was opgesprongen en had den dentiste om het middel gepakt, klaar tot dansen. Maar ze moest als gekastijd weêr naar haar plaats; want «'sta quieta, mujer!" galmde, bang voor te vroege drukte, de padrona van uit haar hoek.
Maar in het midden van den vloer was Carmen in eens neêrgedoken, saâmgekrompen tot duister, de roode tricot laag bij den donkeren grond; als een gitana neêrgehurkt bij een openluchtsvuur of voor de deur van haar grothuis van rots, op de hakken steunend zat ze, de handen op de knieën vlak, te wachten op den uitval der guitarra.
Mire daar was Frasquetito al... Caspita, hij had zijn guitarra bij zich,... en olé!... «musica y alegria!" jubelde de meisjesstem van Consuela uit een anderen hoek van den comedor. Kijk. Muziek en vroolijkheid. 't Was een lange slungel met een schonkigen jongenskop, een boersche verschijning, die met sloome beenen naar binnen kwam.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek