United States or Saint Vincent and the Grenadines ? Vote for the TOP Country of the Week !
Gerard, die het in 1351 bezat, was een aanhanger van den Hollandschen Graaf Willem den Vijfde, wiens kleederen hy droeg; en dat hy Jonker Eduard van Gelre genegen was boven diens broeder, den Hertog, blijkt uit het aandeel dat hy nam in 't verzet van eenige Edelen tegen Reynald, ten behoeve van Eduards verkort recht, in 1353.
Op deze wijze ontstonden de graafschappen Vlaanderen en Holland, de hertogdommen Brabant en Gelre, zoo ook het bisdom Luik, het aartsbisdom Utrecht en al die andere kleine, merkwaardige landjes, die nog heden als provinciën der Koningrijken Nederland en België bestaan.
Zijn ouderdom en langdurige ervaring moeten hem een groot vertrouwen verworven hebben, want dikwerf werd hy in belangrijke geschillen als scheidsman geroepen: onder anderen in 1359 tusschen Eduard, des Hertogen broeder van Gelre, en Hertoge Aelbrecht; tusschen Hertog Aelbrecht en Jan, den Heere van Arckel; tusschen den Heer van Arckel en Jan, Heer van Polanen en van de Leck.
Naar Holland overgekomen, en door de Kabeljauwschen wel ontvangen, ontsloeg hij Borselen van zijn Stadhouderschap, 't welk hij opdroeg aan Joris Van Lalaing; en de rust eenigszins hersteld ziende, maakte hij een verdrag met Katharina van Gelre, waarbij zij de rechten zijner Gemalin op het Hertogdom erkende en zich tevreden stelde met de stad en voogdij van Gelder levenslang te behouden.
Intusschen begeerde Willem Van Egmond, Hertog Aernouts broeder, de voogdij over zijn achterneven, en maakte zich meester van Arnhem, terwijl de Hertog van Kleef, die toch eenig deel begeerde van de erfenis van Karel den Stoute, nu de hand van Maria zijn zoon was ontgaan, dezen laatste tot Hertog van Gelre wilde doen aannemen.
Ik herinner aan Sophia van Heusden, de Engelsche koningsdochter, die door het gezantschap werd aangetroffen, zijde spinnende op een rood spinnewiel; en aan de sage van Wichard, die moedig het monster met zijn vervaarlijk "Gelre"-geroep versloeg.
Gelukkig voor haar echter werden Adolfs heerschzuchtige droomen niet verwezenlijkt: reeds bij zijn eerste krijgsverrichting, een aanval op de stad Doornik, sneuvelde hij met de wapens in de hand en onder het uiten van zijn oorlogskreet: "Gelre! Gelre!" Een dood, meer roemrijk dan hij had mogen hopen of verdienen; doch die Maria's hart, dat van zulk een echtgenoot gruwde, met blijdschap vervulde.
Daar was vooreerst de minister van Binnenlandsche Zaken, Mr. Sam. van Houten, die tot het gemeentebestuur een schrijven richtte; daar was de Vereeniging "Gelre," die zich de beoefening ten doel stelt van geldersche geschiedenis, oudheidkunde en rechtswezen, die herhaaldelijk adressen inzond; daar was de heer Huf van Buren, die in de Nieuwe Rotterdamsche Courant en daar was Jhr.
Woord Van De Dag