United States or Kiribati ? Vote for the TOP Country of the Week !
De Ptolomeën konden er niet aan denken eene rechtstreeksche doorsnijding van de landengte te ondernemen: zij zouden bovendien evenzeer verplicht zijn geweest een zijtak naar de Nijlvallei te maken. Zij voldeden volkomen en met veel minder kosten, aan de handelsbehoeften van hunnen tijd, door het kanaal der Farao's te herstellen en te verruimen.
Als men dat reusachtige kanaal ziet, doorkruist van blauwgeschilderde schepen, met perzische zeilen voorzien, dan roept men uit: dit is een werk der Farao's! En toch is het dit niet.
De Farao's en de perzische Koningen waren er dan ook alleen op bedacht, den uitvoer der voortbrengselen van Egypte naar de Roode zee gemakkelijk te maken; en ter bereiking van dit doel, brachten zij de Nijlvallei in gemeenschap met den Arabischen zeeboezem, door eene afleiding van den Pelusischen tak, waarvan de wateren door de vallei Toumilat naar het meer Timsah afvloeiden.
Maar dan wisten zij niet dat er in Brugge een Man geboren was, wiens schedel met vernuft was opgevuld, wiens ziel door heldenmoed groot was; een man die als een licht onder zijn tijdgenoten moest schijnen, en aan wie God, als aan de Tolk Mozes gezegd had: "Ga en verlos uw broederen uit de banden Farao's."
In December 1798 vertrok hij van Kaïro naar Suez, vergezeld van Berthier, Caffarelli, Gantheaume, Monge, Berthollet, Costaz en anderen; hij was de eerste, die ten noorden van Suez de overblijfselen hervond van het oude kanaal. Door de vallei Toumilat naar Kaïro terugkeerende, bezocht hij bij Bulbeïs het andere uiteinde van het kanaal der Farao's. Dit uitstapje droeg rijke vruchten.
Farao's wimpelen ontdaan En zag men niet meer zwieren, Noch 't bloedzeil van zijn oorlogs vaan, Noch al zijn roô banieren; Zijn wapens en geslepen staal Zonk met zijn rusting altemaal: Wilt hem op 't plat van zijn altaren vieren.
Is 't dan vreemd, dat God de Joden, In de tranen van veel nooden, Heeft gewasschen rein en klaar: Nu de tijd ook is verschenen, Keert in blijdschap al hun weenen, Nu is hunnen trooster daar. Want God voor veel jaren Mozen , Amrams zone, heeft verkozen Tot een trooster Israëls: Ziet eens, hoe hij hem omermde, Hem omhelsde en beschermde, Voor Farao's gramschap hels .
Schuimboeven van mijn rijk! gaat, boodschapt den Hebreeuw Dat 't glas verloopen is van zijne gulden eeuw; De laatste ure is lang geslagen aan den wijzer, En in Farao's hof is zijne kerfstok ijzer: Gaat henen, maakt hem kond, wien dat uw fijn verstand Den stok om hem te slaan gaf in zijn rechterhand; Gaat, brengt dees blijde maar aan al de uitheemsche slaven Dat lang voor hun vertrek de weg is opgegraven: En is 't dat uwen God niet vast en zit geschroefd, Hij doe zijn boodschap zelf, indien hij iets behoeft.
Een onvergefelijke misslag! Het had zijn vischnet moeten wezen. Het is de stad der visscherij; óók de academiestad; óók de stad der egyptische Farao's, óók de stad van bul en bolussen; maar boven en behalve dat alles, de stad der visschers.
Het ontging den doordringenden blik van Napoleon I niet. Nauwelijks was deze in Egypte aangekomen, of hij begaf zich naar Suez, om persoonlijk het terrein te onderzoeken en het werk der Farao's, zoo mogelijk, weder aan te vangen.
Woord Van De Dag