Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 10 juli 2025
En ook dit was nog niet het einde van de door hem verrichte wonderen, immers Keizer Uda ontving van Kobo Daishi den heiligen Doop. Toen de Keizerlijke Boodschapper, die den tempel bezocht, waar Kobo Daishi vereerd werd, niet in staat was, het gelaat van dien grooten heilige te zien, "leidde Kobo de hand van den aanbidder, en liet hem zijn knie aanraken.
Momoye werd wakker, en schreeuwde hard in zijn doodsangst; terwijl hij schreeuwde, zag hij, dat de worstelaar plotseling veranderde in het letterteeken, waarover hij zoo onverstandig had gelachen. Het steeg in de lucht en keerde terug naar de plaats, waar het vandaan was gekomen. Momoye was niet de eenige, die onvoorzichtig spotte met het werk van den grooten Kobo Daishi.
Bij zekere gelegenheid vergat Kobo Daishi de ten op een tegel, die boven één der poorten van het paleis des Keizers was geplaatst . De keizer beval, dat ladders zouden worden gebracht, maar Kobo Daishi bleef op den grond staan, zonder van de ladders gebruik te maken en wierp zijn penseel in de hoogte, dat de ten teekende en toen weer in zijn hand terugviel. Kino Momoye en Onomo Toku.
Een Indische Godin, door de Japanners vereerd als de beschermster van Kinderen. Kobo Daishi. Een onder de goden opgenomen Buddhistische wijze. Kodomo-no-inari. De Vossengod der Kinderen. Kojin. De God van de Keuken. Versleten poppen worden aan die godheid geofferd. Kokuzo Bosatsu. Een vrouwelijke Buddhistische heilige. Kompira.
Met Kobo Daishi tot gids zullen wij het verrijzen van den berg Fuji bijwonen, zullen wij wandelen in het Paleis van den Zeekoning en in het Land der Eeuwige jeugd, zullen wij de gevechten van machtige helden aanschouwen, luisteren naar de wijsheid van heiligen, de Hemelsche Rivier overtrekken op een brug van vogels, en ons, als wij vermoeid zijn, koesteren in de lange mouw van den eeuwiglachenden Jizo.
Toen Kobo Daishi in China was, ontbood hem de Keizer, die van zijn roem gehoord had, en vroeg hem, of hij den naam van één der kamers in het Keizerlijk paleis nog eens wilde schrijven, daar die naam was weggevaagd door den uitwisschenden vinger van den Tijd. Het schrijven op de Lucht en op het Water.
Nu verzoek ik u, te willen schrijven op die stroomende rivier." Kobo Daishi stemde onmiddellijk toe. Weer bewoog zich het penseel, en nu kwam er een gedicht op het water te voorschijn, en wel een gedicht tot lof van die bijzondere rivier. De letters bleven een oogenblik staan en werden toen door den snellen stroom weggevoerd.
Een God van Geluk en Dagelijksch Voedsel. Hij is de beschermer van eerlijken arbeid, en wordt voorgesteld als een visscher met een tai-visch in de hand. Ekibiogami. De God van de Pest. Emma-O. De Heerscher van de Hel en de Rechter van de Dooden. Fu Daishi. Een onder de Goden opgenomen Chineesche priester. Fudo. De God der Wijsheid. Fugen.
Lafcadio Hearn schrijft in één van zijn brieven: "De sprookjeswereld pakte mijn ziel weer aan, zacht en liefelijk zooals een kind een vlinder aanpakt", en als ook wij ons in dien geest indenken, zullen wij reizen naar het Land der Goden, waar de groote Kobo Daishi op de lucht en op het stroomende water, en zelfs op onze harten iets van de tooverkracht en de poëzie van Oud Japan zal schrijven.
Kobo Daishi tilde zijn penseel op; dit bewoog zich snel in de lucht, en in de blauwe lucht werd schrift gezien, en wel letterteekens, volmaakt van vorm en verwonderlijk schoon. Toen de knaap eveneens op de lucht had geschreven en daarbij geen mindere vaardigheid had getoond, zeide hij tot Kobo Daishi: "Wij hebben beiden op de lucht geschreven.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek