United States or Saint Lucia ? Vote for the TOP Country of the Week !
Kino Momoye maakte zich eens vroolijk over enkele van de letterteekens van Kobo Daishi, en zeide, dat één van die karakters geleek op een verwaanden worstelaar. Den nacht, nadat hij die flauwe grap had verteld, droomde Momoye, dat een worstelaar hem slag op slag toediende, en zelfs dat zijn tegenstander op zijn lichaam sprong en hem vreeselijke pijnen berokkende.
Bij zekere gelegenheid vergat Kobo Daishi de ten op een tegel, die boven één der poorten van het paleis des Keizers was geplaatst . De keizer beval, dat ladders zouden worden gebracht, maar Kobo Daishi bleef op den grond staan, zonder van de ladders gebruik te maken en wierp zijn penseel in de hoogte, dat de ten teekende en toen weer in zijn hand terugviel. Kino Momoye en Onomo Toku.
Straßenanzug und Pyama... Nachts ein Bette, weiß wie Schnee! Wagneroper, Kino, Drama, Kabarett und Varieté! Deutsche Wiesen, deutsche Kinder, Rein die Teller und Besteck, Deutsches Schulhaus, deutsche Kinder, Deutsches knuspriges Gebäck... Extrablatt mit deutschem Siege... Abschied... Und ich halte Wacht, Bis ich ~wieder~ Urlaub kriege Oder bis man ~Frieden~ macht.
Krisdans, fakkeltocht, blinkende skipad hoog: Leven dat ik je brengen moet lijk het stond van kino en nachthonger opengerukt in straatmeisjes ogen; achter de wilde honigvelden van mijn hart, Leven lacht kind met blote tanden reikt je zijn melkwitte handen Zo goed, zo goed! Wees sneeuwster en laat je verslinden in de zachte brand van mijn hand. Ik breng je op mijn tong: wind, hemel en aarde!
Woord Van De Dag