Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 8 juli 2025
Aliabad bestond zoowat uit een vijftigtal huizen, alle bewoond door Mohammedanen van nog al een dweepziek type. Aan alle kanten was het dorp omringd door bergen en heuvels, wat ons een ingesloten gevoel gaf. Na zonsondergang was het er dan ook vochtig en koud, want er lagen veel tuinen in dien tijd van het jaar onder water, de gewone manier van irrigatie.
De Jalal stond ons ook zoolang een van zijn rijtuigen af, om van Yezd naar Aliabad te rijden. Het eerste deel van den weg was goed; we verlieten Yezd vóór zonsondergang en waren even vóór middernacht halfweg. Hier moesten de paarden rusten tot den morgen en wij brachten met toestemming van den eigenaar den nacht in een tuin door.
Het is echter een feit, dat, als ze heel erg verlangen iets te doen, ze er wel een middeltje op weten, om bij Adam uit te komen, of anders blijven ze maar door tellen, tot de gelukkige naam komt, en dan is alles in orde. Toen wij eenige dagen in Aliabad waren geweest, bracht de prinselijke gouverneur van Yezd zijn anderoen of vrouwenvertrek over naar dezelfde plaats.
Wij werden in dien tijd zoo overvloedig van wild voorzien, dat ik er voor altijd genoeg van kreeg. Vlak bij Aliabad waren groote kelders, waar de dorpelingen bevroren sneeuw hadden bewaard, zoodat wij zelfs midden in den zomer elken dag over een groot blok ijs konden beschikken.
We hielden er stil, om te dineeren. Er was een bekoorlijke tuin, en als groote weelde een tafel en tabouretten. Aimé maakte de groente voor ons warm in onzen ketel, want de bewoners van Aliabad verafschuwen ons als onrein. Ze zouden misschien niet denzelfden weerzin hebben tegen den inhoud onzer valiezen, en één van ons moest op wacht staan bij de diligence. Bij kaarslicht aten we in den tuin.
Beloften noch bedreigingen vermogen iets op de koetsiers. Men zou ze slaan! Maar zoo ver zijn we nog niet. De eenige episode, die de eentonigheid verbrak, was de verschijning van een troep gieren, die het karkas van een kameel nazocht. Georges Bibesco schoot er een, en de jonge Aimé apporteerde als een jonge hond. Om zeven uur in den avond waren we in een klein dorp, Aliabad.
Onze laatste vacantie in Perzië brachten we door te Aliabad, een klein dorpje, tien uur rijdens van Yezd. Een neef van den overleden Shah, de Jalal ed Dowleh, stond ons tijdelijk een huis af, en daar het maar klein was, liet hij voor ons in den tuin een groote tent opslaan, die dienst deed als eet- en zitkamer.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek