United States or Malaysia ? Vote for the TOP Country of the Week !


Το ον δε πάλιν, επειδή συμμετέχει της ετερότητος, έπεται ότι είναι διάφορον από τα άλλα γένη, και, αφού είναι διάφορον από όλα εκείνα, δεν είναι το ίδιον με έκαστον από αυτά, ούτε με όλα μαζί παρά μόνον του. Θεαίτητος. Λέγεις την αλήθειαν. Ξένος. Και τόρα, όστις δεν παραδέχεται αυτάς τας αντιλογίας, πρέπει ο ίδιος να σκεφθή και να μας ειπή τίποτε καλλίτερον.

Ο λυρισμός, οι συχνές, μέχρις υπερβολής, παρομοιώσεις και οι μεταφορές τοποθετούν τον αναγνώστη σ’ έναν χώρο που μοιάζει να είναι κι αυτός ζωντανός και να συμμετέχει στα δρώμενα, συμπάσχοντας με τους ανθρώπους.

Ξένος. Επομένως δεν είναι στάσις. Θεαίτητος. Διόλου μάλιστα. Ξένος. Και όμως υπάρχει, διότι συμμετέχει του όντος. Θεαίτητος. Υπάρχει. Ξένος. Αλλά πάλιν η κίνησις είναι διαφορετικόν πράγμα από την ταυτότητα. Θεαίτητος. Σχεδόν. Ξένος. Επομένως δεν είναι ταυτότης. Θεαίτητος. Βεβαίως δεν είναι. Ξένος. Και όμως ήτο κάπως ταυτότης, διότι όλα συμμετέχουν από αυτήν. Θεαίτητος. Πολύ ορθά. Ξένος.

Πώς γίνεται αυτό; Είναι αδύνατον να δεχθώμεν μικρότερον αριθμόν από αυτόν ο οποίος απεδείχθη προ ολίγου. Ξένος. Επομένως δεν πρέπει χωρίς φόβον να θεωρήσωμεν εις την συζήτησιν μας την κίνησιν ως διαφορετικήν από το ον; Θεαίτητος. Χωρίς κανένα φόβον απολύτως! Ξένος. Τότε λοιπόν δεν έπεται σαφώς ότι η κίνησις είναι και ον και μη ον, αφού συμμετέχει από το ον; Θεαίτητος. Σαφέστατα βεβαίως. Ξένος.

Βεβαίως έπεται. Ξένος. Και λοιπόν; Είναι δυνατόν να υπάρξη πλέον κανέν από αυτά τα δύο, αφού δεν συμμετέχει από την ουσίαν; Θεαίτητος. Δεν είναι δυνατόν να υπάρξη. Ξένος. Διότι όλοι αυτοί συνάπτουν με αυτά την ύπαρξιν και λέγουν ότι όντως κινούνται, και άλλοι ότι όντως στέκονται. Θεαίτητος. Είμαι συμφωνότατος. Ξένος.

Διότι όταν δεχώμεθα ότι είναι και ταυτότης και όχι ταυτότης, δεν τα λέγομεν και τα δύο κατά τον ίδιον τρόπον, αλλά οσάκις λέγομεν ότι είναι ταυτότης, το λέγομεν διότι συμμετέχει η ταυτότης από αυτήν, οσάκις δε πάλιν λέγομεν ότι είναι όχι ταυτότης, το λέγομεν διότι συγκοινωνεί με την ετερότητα, ένεκα της οποίας αποχωρίζεται της ταυτότητος και γίνεται όχι ό,τι λέγει αυτή, αλλά διαφορετικόν, ώστε και τότε πάλιν ορθώς λέγεται όχι ταυτότης.

Και ότι η ετερότης, επειδή συμμετέχει του όντος, υπάρχει μεν ένεκα αυτής της συμμετοχής, δεν είναι όμως εκείνο το ίδιον από το οποίον συμμετέχει, αλλά διαφορετικόν, και αφού είναι διαφορετικόν από το ον, πολύ λογικώς έπεται ότι είναι μη ον.

Αλλά περί αυτών είπαμεν αρκετά, και πρέπει να αφήσωμεν το θρεπτικόν μέρος της ψυχής, διότι δεν συμμετέχει της ανθρωπίνης αρετής. &Διάκρισις του ημιαλόγου και του λογικού μέρους της ψυχής.& — Φαίνεται δε ότι υπάρχει και κάποια άλλη ιδιότης της ψυχής άλογος, αλλά κάπως μετέχουσα του λόγου. Διότι, όταν συγκρίνωμεν ένα εγκρατή προς ένα ακόλαστον, επαινούμεν τον λόγον και το λογικόν μέρος της ψυχής.

Διότι το καθέν χωριστά είναι διαφορετικόν από τα άλλα, όχι εξ αιτίας της ιδικής του φύσεως, αλλά διότι συμμετέχει της εννοίας της ετερότητος. Θεαίτητος. Είμαι συμφωνότατος. Ξένος. Τόρα λοιπόν ας επαναλάβωμεν τον χαρακτηρισμόν μας διά τα πέντε αυτά ως εξής. Θεαίτητος. Πώς; Ξένος. Πρώτον μεν ότι η κίνησις είναι εντελώς διάφορος από την στάσιν. Ή πώς θέλεις να το ειπούμεν; Θεαίτητος. Καθώς το είπες.

Ξένος. Αλλά διά τον σοφιστήν είπαμεν ότι ετρύπωσε εις τούτο το μέρος και αρνείται ότι υπάρχει καν ψεύδος. Διότι λέγει ότι το μη ον ούτε το συλλογίζεται κανείς ούτε το λέγει, διότι το μη ον δεν έχει ύπαρξιν καμμίαν με κανένα τρόπον. Θεαίτητος. Αυτά τα είπαμεν βεβαίως. Ξένος. Τόρα όμως αυτό απεδείχθη ότι συμμετέχει του όντος, ώστε υπό αυτήν την έποψιν ίσως πλέον δεν θα ανθίστατο.