United States or Fiji ? Vote for the TOP Country of the Week !


Ω δίκαιε ουρανέ, εφώναξεν ο βασιλεύς εις τούτην την ομιλίαν· τι είνε τούτο που αγροικώ; σε εξορκίζω, ω αγάπη μου, μετάβαλε ετούτην την απόφασιν, το μετανοώ πως έλειψα από τον λόγον μου, σύγκλινε εις το να με συμπαθήσης, και σου τάσσω μεθ' όρκου, ότι εις το εξής να μη λάβης αιτίαν και κακοευχαριστηθής από εμένα.

Καθόλου· του παρέστησα ότι, αν ο Ορφεύς ηδύνατο με το άσμα του ν' αποκοιμίζη τα άγρια θηρία, ο θρίαμβος θα ήτο μεγαλείτερος δι' αυτόν, εάν κατορθώνη να αποκοιμήση τον Βεσπασιανόν. Έπειτα ο Πετρώνιος ήλλαξεν ομιλίαν· επεδόθη εις το να εκθειάζη την κατοικίαν του Πλαυτίου και την καλαισθησίαν, ήτις επεκράτει εις αυτήν.

Εκόντευα να διακόψω την ομιλίαν· διότι κανένας άλλος συλλογισμός δεν με δαιμονίζει τόσον, όταν μου παρουσιάζεται κανείς με ασήμαντον ρητορικόν τύπον, όταν εγώ ομιλώ εξ όλης μου της καρδίας. Εκρατήθηκα όμως γιατί συχνά ήδη το είχα ακούσει, και συχνά είχα αγανακτήσει, και του απήντησα με κάποιαν ζωηρότητα: Ονομάζεις αυτό αδυναμίαν! Σε παρακαλώ, μη εξαπατηθής από το φαινόμενον.

Α’ ΗΘΟΠΟΙΟΣ Ποίαν, Κύριέ μου; ΑΜΛΕΤΟΣ Σ' έχω κάποτε ακούση να μου εκφωνής μίαν ομιλίαν· δεν επαίχθη εις την σκηνήν, ή, το πολύ, μίαν φοράν· διότι το δράμα, ως ενθυμούμαι, δεν άρεγε εις τους πολλούς· διά το κοινόν ήταν χαβιάρι · όμως, καθώς το έκρινα εγώ και άλλοι από εμέ πολύ ικανώτεροι να δώσουν γνώμην εις αυτό, το δράμα ήταν αξιόλογο, καλά χωνευμένο εις τα μέρη του, και εκθεμένο με πολύ μέτρο και τέχνην.