United States or Sudan ? Vote for the TOP Country of the Week !


Ο βασιλεύς, οι Λακεδαιμόνιοι και οι σύμμαχοι θα πολεμούν από κοινού τους Αθηναίους, και δεν επιτρέπεται μήτε εις τον βασιλέα, μήτε εις τους Λακεδαιμονίους, μήτε εις τους συμμάχους να καταπαύουν τον πόλεμον, άνευ της συγκαταθέσεως αμφοτέρων, του βασιλέως αφ' ενός, και των Λακεδαιμονίων και των συμμάχων αυτών αφ' ετέρου.

Από τας δέκα εκείνας κινήσεις ας λάβωμεν ως εικόνα την κίνησιν, με την οποίαν ομοιάζει ο νους. Ταύτην θα ενθυμηθώ εγώ μαζί σας και θα απαντήσω από κοινού με σας. Πολύ καλά μου φαίνεται ότι ομιλείς. Λοιπόν ως προς εκείνας ενθυμούμεθα βεβαίως ότι από όλα τα πράγματα άλλα μεν εδέχθημεν ότι κινούνται, άλλα ότι ακινητούν. Μάλιστα.

Το μέγιστον λοιπόν τέμενος αυτών, το ονομαστότατον, το μάλλον συχναζόμενον, ήτο το καλούμενον Ελλήνιον, το οποίον εκτίσθη από κοινού υπό των Ιώνων της Χίου, της Τέω, της Κνίδου, της Φωκαίας και των Κλαζομενών, υπό των Δωριέων της Ρόδου, της Κνίδου, της Αλικαρνασσού και της Φασήλιδος, και υπό των Αιτωλών μόνης της Μυτιλήνης.

Εάν κανείς δέχεται ως κλεπταποδόχος οποιονδήποτε κλοπιμαίον, ας υποστή την ιδίαν δίκην με τον κλέπτην. Διά δε τον αποκρύπτονται ένα εξόριστον η τιμωρία ας είναι θάνατος. Τους ιδίους φίλους ή και εχθρούς ας έχη έκαστος με όλην την πόλιν. Εάν δε κανείς ιδιαιτέρως συνάπτη με κάποιους ειρήνην ή πόλεμον χωρίς την συγκατάθεσιν του κοινού, ας είναι θάνατος η ποινή αυτού.

Βεβαίως όμως η κίνησις και η στάσις δεν είναι ούτε ετερότης ούτε ταυτότης. Θεαίτητος. Πώς; Ξένος. Οτιδήποτε αποδώσωμεν από κοινού εις την κίνησιν και την στάσιν, τούτο δεν είναι δυνατόν να είναι ούτε το έν ούτε το άλλο από αυτά τα δύο. Θεαίτητος. Διατί δηλαδή; Ξένος. Διότι και τόρα πάλιν η κίνησις θα σταματήση και η στάσις θα κινηθή.

Οι χρυσοί χρόνοι της ποιητικής εκείνης νηπιότητος του αθηναϊκού κοινού παρήλθον ανεπιστρεπτεί, και σήμερον μόλις που τολμά η δεκάρα να περιφρονήση το πεντάλεπτον επί του λευκού χειρομάκτρου του πινακίου, μόλις δε το χείλος των αδιαφόρων ακροατών ανοίγεται εις ανάλατόν τινα φιλοφροσύνην προς την χαλκολογούσαν μουσουργόν, και το περικαθήμενον κοινόν δυσκόλως μόλις συγκατατίθεται να μειδιάση προς την τετράφωνον μελωδίαν του

Πριν ή εμφανισθή άλλος εις την σκηνήν και πριν ή αναγγελθή το όνομα του έργου, ενεφανίζεσο συ με πολλήν επισημότητα, φορών χρυσά υποδήματα και ένδυμα ηγεμονικόν, διά να ζητής την επιείκειαν του κοινού, ελάμβανες στεφάνους και απήρχεσο χειροκροτούμενος και εκ των προτέρων τιμώμενος.

Και λοιπόν των δικαστηρίων οι μεν πρώτοι δικασταί πρέπει να είναι κατ' εκλογήν, όσους εκλέξουν από κοινού ο εναγόμενος και ο ενάγων, εις τους οποίους αρμόζει μάλλον το όνομα διαιτηταί παρά δικασταί.

Ως εκ της αδιακόπου επεκτάσεως του Ρωμαϊκού κράτους εις ξένας χώρας και της συναφείας, της κοινωνικής και της πολιτικής, προς άλλους λαούς, παρήχθη εις το Ρωμαϊκόν κράτος, ένεκα της διεθνούς ούτως ειπείν νομικής ανάγκης, παρεκτός του υπάρχοντος κοινού Ρωμαϊκού δικαίου, και το λεγόμενον «δίκαιον των εθνών» Ελληνικήν έχον την καταγωγήν.

Η πόλις η ζητήσασα βοήθειαν ας έχη την αρχηγίαν ενόσω ο πόλεμος γίνεται εντός της χώρας της· αλλ' εάν αι πόλεις ήθελαν κρίνη ότι πρέπει να εκστρατεύσουν από κοινού, ας έχη εκάστη ίσον μέρος εις την αρχηγίαν. Τας σπονδάς θα ορκισθούν οι Αθηναίοι δι' εαυτούς και διά τους συμμάχους των, οι δε Αργείοι, οι Μαντινείς, οι Ηλείοι και οι σύμμαχοι τούτων θέλουν ορκισθή κατά πόλεις.