United States or Syria ? Vote for the TOP Country of the Week !


Παρ' αυτώ τω θεώ η ανάπτυξις δεν είνε δυνατή άλλως ειμή διά της συναφείας ενός αιώνος άρρενος προς ένα αιώνα θήλυν . Η σαρκική συνουσία λοιπόν δεν είνε τίποτε άλλο ειμή ανταύγεια των μυστικών συζεύξεων του Πληρώματος . Ενωθώμεν λοιπόν έκαστος εκάστη.

Από των ημερών Αλεξάνδρου του Μεγάλου, ως εκ της στενής συναφείας των Ιουδαίων με τους Πτολεμαίους και τους Σελευκίδας, η ελληνική επίδρασις δεν έπαυσε καθισταμένη αισθητή εν Παλαιστίνη.

Και εν πρώτοις σαφώς ευρίσκομεν εκφραζομένην την ιδέαν του ανδρογύνου της θεότητος εις την αρχαιοτάτην των θρησκειών, την Ινδικήν. Εις την Αίγυπτον παρά τον Όσιριν ευρίσκομεν την Ίσιδα, εκ της συναφείας των οποίων εγεννήθη ο Ώρος.

Αλλ' από του σημείου τούτου μέχρι του συμπεράσματος, ότι αι σχέσεις του είδους αυτού είχον πάντοτε ως αποτέλεσμα αποτροπαίους συναφείας, η απόστασις είνε μεγάλη. Μόνον αργότερα η σχέσις αυτή εξέπεσε βαθμηδόν εις απροκάλυπτον οργιασμόν της σαρκός. Αλλά τότε το πράγμα έπαυσε να έχη προσχήματα φιλοσοφικά και επρόκειτο απλώς περί νέων μεθόδων κορεσμού κτηνωδών ορέξεων.

Ως εκ της αδιακόπου επεκτάσεως του Ρωμαϊκού κράτους εις ξένας χώρας και της συναφείας, της κοινωνικής και της πολιτικής, προς άλλους λαούς, παρήχθη εις το Ρωμαϊκόν κράτος, ένεκα της διεθνούς ούτως ειπείν νομικής ανάγκης, παρεκτός του υπάρχοντος κοινού Ρωμαϊκού δικαίου, και το λεγόμενον «δίκαιον των εθνών» Ελληνικήν έχον την καταγωγήν.

Η υπεραπολογία των αρχαίων ηθών και η επίθεσις εναντίον της ανηθικότητος χαρακτηρίζουσιν ιδίως το έργον. Δρ. 2. Η Λυσιστράτη επικρίνει την πολεμομανίαν των Αθηναίων. Διά να παύση ο Πελοποννησιακός πόλεμος, αι γυναίκες απέχουν κάθε συναφείας με τους άνδρας των, πλέκεται δε ούτω κωμικότατα και σατυρικώτατα ο μύθος. Δρ 2. Αι μεταφράσεις φιλολογικαί και έμμετροι υπό του κ. Πολ. Δημητρακοπούλου.

Έκαμε λοιπόν την μετάθεσιν αυτήν και δι' αυτής εκανόνισεν η σύλληψις να γίνεται διά του άρρενος μέσα εις το θήλυ, έχων υπ' όψιν ότι τοιουτοτρόπως, διά της επιδιωκομένης υπό των διχοτομηθέντων συναφείας, είτε μεταξύ ανδρός και γυναικός εγίνετο αύτη, είτε μεταξύ αρρένων, και η διαιώνισις του ανθρωπίνου γένους θα επετυγχάνετο εις την πρώτην περίπτωσιν, και γενικώς, ως εκ της πλησμονής της συνουσίας, οι άνθρωποι θα έκαναν και διαλείμματα εις τας συναφείας των, τρεπόμενοι προς την εργασίαν και την άλλην επιμέλειαν της ζωής.