United States or Luxembourg ? Vote for the TOP Country of the Week !


Σωκράτης Αρά γε δεν πρέπει διά να ομιλήση καλά ο ρήτωρ να έχη εις την διάνοιάν του την γνώσιν της αληθείας περί όσων μέλλει να είπη;

Ως προς δε τας σωματικάς απολαύσεις, διά τας οποίας χαρακτηρίζομεν τον σώφρονα και τον ακόλαστον, όστις χωρίς προαίρεσιν επιδιώκει την υπερβολήν εις τα ηδονικά και αποφεύγει τα μέτρια λυπηρά, καθώς την πείναν, την δίψαν, την πύρωσιν, το πάγωμα και όλα τα σχετικά με την αφήν και την γεύσιν, και εκτελεί έξω από την προαίρεσιν και την διάνοιάν του, αυτός λέγεται ακρατής, όχι επιπροσθέτως εις τούτο ή εκείνο, λόγου χάριν εις την οργήν, αλλά μόνον απολύτως.

Το λογικόν της ψυχικής διαιρείται εις επιστημονικόν και λογιστικόν.& — Και λοιπόν όταν διαιρέσαμεν τας αρετάς της ψυχής, είπαμεν ότι μερικαί περιστρέφονται εις το ήθος, μερικαί δε εις την διάνοιαν. Και περί μεν των ηθικών ωμιλήσαμεν, τόρα δε ας εξετάσωμεν τας άλλας, αφού πρώτον ομιλήσωμεν περί της ψυχής.

Επομένως πρέπει να έχη συναίσθησιν και διά τον φίλον του ότι υπάρχει, τούτο δε ημπορεί να υπάρχη διά της συναναστροφής και επιμιξίας με τους λόγους και με την διάνοιαν.

Αλλ' ουδέν υφίσταται το απίθανον, εάν παραδεχθώμεν ότι η ασθένεια είχεν ήδη αρχίσει να επικαλύπτη την διάνοιαν του βασιλέως απ' αυτής της αρχής του δράματος και ότι το σύνολον της πλοκής αυτού βασίζεται επί ακριβούς της ανθρωπίνης φύσεως μελέτης.

Αλλά τότε πώς είναι δυνατόν ή με το στόμα μας να προφέρωμεν, ή και απολύτως με μόνην την διάνοιαν να συλλάβωμεν τα μη όντα ή το μη ον χωρίς αριθμόν; Θεαίτητος. Λέγε πώς το εννοείς; Ξένος. Όταν λέγωμεν μη όντα, δεν αποδίδωμεν εις αυτά πληθυντικόν αριθμόν; Θεαίτητος. Τι άλλο βεβαίως; Ξένος. Αλλά πάλιν το μη ον δεν είναι ενικού αριθμού; Θεαίτητος. Πολύ καθαρά μάλιστα. Ξένος.

Διότι τόρα πλέον το εκ δεν σημαίνει μόνον κάμνω εμετόν, αλλά και το &έξω, εκτός, εξέρχομαι, έξοδος, εξωτερικώς, έξωθεν& κτλ. Δηλαδή ως ρίζα έχει μουσικόν σημαινόμενον χωρίς να ανήκη εις ωρισμένον μέρος του λόγου. Βαθμηδόν το αυτό έλαβε και την σημασίαν του πορεύομαι, πορεία, δρόμος κτλ. Και διαρκώς πλέον η γλώσσα τροφοδοτεί την διάνοιαν και η διάνοια ωθεί την γλώσσαν προς άλλα.

Το συναίσθημα ότι εδόθη αυτώ να νοήση και να εκφράση νέαν και ισχυράν αλήθειαν, ομού με το λαμπρόν εγκώμιον και την επαγγελίαν την οποίαν αρτίως είχε λάβη, συνετέλεσαν να φυσιώσωσι την διάνοιάν του και ν' αποπλανήνωσι την καρδίαν του.