United States or Falkland Islands ? Vote for the TOP Country of the Week !
Malungkot kung minsan, kung minsa'y masayá, N~guni't kadalasa'y uhaw sa pag-asa; Sa han~gad ay labis, at labis sa kaya, Subali't sa tuwa'y ulilang-ulila. Makatang Pasleo: Ang aking Bulaklak Ay narito't handog sa una mong aklát. Bulakan, Bul., 1915. Ramo de Laurel Para el poeta vernacular , =Pascual de Leon= .
¡Anóng hirap pala n~g gawang humibik sa isang ayaw mang tumugo't makiníg! ¡Anóng hirap pala n~g gawang umibig lalo't aapihín sa silong n~g lan~git n~g hiníhibikang pinapanaginip.....! Narito't malasin itong kalagayan At tutop ang noó sa kapighatian, Aking binabakas yaong kasayahang Nasulat sa dahon nitong kabuhayan.
¡Si Teang na naman! ¿At ano? Kung siya lamang ang narito't kakawit-bisig mo, kaipala ay wala kayong sukat ipanaghili sa dalawang iyan.... Kung siya ang aking iniibig n~g boong pagkatao, oo; datapwa't ang totoo'y ... nalalaman mo nang hindi siya. ¿At sino? ¿Kailan~gan pa bang sabihin ko? ¡Sa di ko nakikilala!
At narito't pinaaklat ñga at ñgayo'y buong pusong inihahandóg sa mga giliw na mangbabasa. Gaya nang nasabi na sa dakong unahan nito, ang Bulalakaw ng Pag-asa ay limbag na noon pang Agosto ng 1909. Mula noon hangga ñgayon ay mahigit nang siyam na taón ang nakararaan. Kung ang naturang aklat ay isá lamang buñgang kahoy, nanatili man ang magandang kulay, marahil ay tuyo na't walang katas.
Manatili pa kaya siya sa harap ng isang asawang kanyang inaasahang magdudulot ng kaligayahan sa puso na, sa kabila pala ay lasong mapait at kamatayan ang idudulot sa kanyang mga kamay? Datapwa't sino ang may sala ng lahat ng iyon? Sino nga naman ang dapat bigyang sisi? Sa kabilang dako ay narito't nananaghoy at waring humihikbihikbi ang kanyang asawang nagtaksil.
Anang príncipe at badyá núno'i, magdalang áua ca na cun may baon cang dalá aco'i, limusan po niya. Sagót nang matanda naman mayroon nga acong taglay, munting duróg na tinapay quinacain co sa daan. Narito't, cumuha ca na at nang huag magutom ca, nang cay don Juang maquita ay nasuclám bagá siya. Ang tinapay ay maitim ang isa pa ay bucbúquin, sa malas niya at tingin nacasusuclám na canin.
Kapagkuwa'y narinig na namang nagsisisigaw ang babae. ¡Oh, Tirso! ¡Narito na naman ang halimaw na ganid! ¡Narito't anyong ako'y gagahasain! ¡Iligtas mo ako, Tirso! ¡Halika!... Siyang pagsipot sa bulwagang iyon n~g lalaking pinagpatalastasa't sinundo n~g nurse kasunod si Elsa, si donya Basilia at si manang Magda.
Ang totoo, sa ganang akin, sa apat na panulukan ng Sandaigdig, ay di nawawalán ng dalawa kataong nagkakaisa ng isipan sa iisang araw at oras. Ang mga isipan ni Amado ay may sariling uri at taták, kay sa mga pañguñgusap ni Rizal sa mga labi ni Elias at ni Simoun. Sa anu't anó man, ang aklat ay narito't yari na.
Salita Ng Araw