United States or Palestine ? Vote for the TOP Country of the Week !
Zij had haar jeugdig hoofd vol zilveren-bruilofts-ideeën, en dus geen enkel oogenblik over voor de buitengewone schoonheid van den weg.... De jonge Tulk hield zich bezig, omdat hij niets aangenamers wist te bedenken, met eene weinig hoffelijke onderneming hij poogde Willemien door alle bedenkelijke onaardigheden te sarren.
Willemien was het eerst met een antwoord gereed: »We moeten het aan den ouden heer vertellen, en die zal beslissen!" Kee gaf het tweede advies: »Laat papa er buiten! Hij is in staat er op de sociëteit over te praten, en dan krijgen we er naderhand last van!" Jans besloot het debat: »Jelui begrijpt er niets van. De particuliere zaken van mevrouw De Huibert gaan ons niet aan!
Kee en Jans vonden dit »allerdolst", en schaterden het uit. Willemien richtte een vragenden blik naar André, waaruit eene wereld van bittere verontwaardiging zich openbaarde. André hield zich zeer ernstig, met heldenmoed allen lust tot schertsen onderdrukkend. Hij greep oogenblikkelijk de gelegenheid aan, om het vraagstuk der kostumen tot de repetitie van den avond uit te stellen.
Maar ik geloof, dat jelui de moeilijkheden van zoo'n onderneming te gemakkelijk wegredeneert! Stel, bij voorbeeld dat ik een stuk fabriceer, dan moeten er primo acteurs zijn...." »Heel goed!" viel Willemien in. »Je hebt vooreerst vijf dames De Milde...." »Dat vind ik verrukkelijk, maar de vraag is, of ik zooveel damesrollen kan creëeren!" riep André lachend. »Ik moet ook eenige heeren hebben!"
»Net een man!" riep Willemien. »En trotsch ook!" zei Jans. »Gistermiddag, toen Aaltje haar voor het eerst bediende, heeft ze geen woord met de meid gesproken, en uit een boek, dat naast haar bord lag, gelezen!" »Ik zou wel eens willen weten, wie ze hier kent!" meende Kee. »Laatst zei ze, dat ze heel vreemd was in Den Haag, en gisteren reed ze door het bosch langs de tent.
Kee, Jans en Willemien hadden het eerste levenslicht in Den Haag aanschouwd, maar zouden daarom nog volstrekt niet als de waarachtige vertegenwoordigers der »Haagsche" dames bij uitnemendheid mogen gelden.
Het sprak van zelf, dat zij een zoo belangrijk huiselijk feest, als de zilveren bruiloft der echtelieden De Milde, zou helpen meevieren. Hier moesten de algemeene beraadslagingen worden geschorst, daar het tijd werd naar Den Haag terug te wandelen. De corpulente De Mildes vormden met Suze de voorhoede; Willemien had het privilegie door twee vroolijk sprekende geleijonkers te worden vergezeld.
Kee en Jans onderscheidden zich van de schrale Willemien door zekere gezetheid, die zelfs de ijverzucht der glunderste boerendeern had kunnen gaande maken. Alle drie knappe brunetten, zouden ze toch door niemand voor volmaakte schoonheden zijn versleten.
Oogenblikkelijk had hij een stoel gevonden en plaats genomen tusschen Kee en Willemien een feit, 't welk dezer laatste een purperrooden blos op de wangen joeg. Het gezelschap nam er geene »notitie" van, daar men terstond zeer druk begon te babbelen, waarbij de nieuw aangekomen jonkman wel het minste zeide. Hij was een vriend van den huize De Milde, ieder had hem een verhaal te doen.
En het meest van alles waren ze tevreden over het prettige danspartijtje aan 't slot van 't feest, schoon Willemien het niet vergeten kon, dat André haar maar eene enkele maal gevraagd had.
Woord Van De Dag