United States or United Arab Emirates ? Vote for the TOP Country of the Week !
Kees Tulk, die naar een ouderwetsch glaasje keek, waaruit elk spoor van vocht verdwenen was, viel driftig in: »Wel, juffrouw Willemien! dat is, dunkt me, gemakkelijk. Je trekt eerst je regenmantel aan, dan huur je een borstharnas en een kurassiershelm! En als je dan nog een schild en een speer van de Leidsche Minerva kunt leenen, dan ben je al een heel eind heen!"
Tot tweemaal toe had Willemien hem verweten, dat hij zoo »~distrait~" was, en daarom luisterde hij nu naar hare klachten over den onridderlijken Tulk, die trots zijne toekomstige rol van Mars zoo weinig achting bewees aan Pallas Athene.
Mevrouw De Huibert vestigde hare blikken weer naar zee, en vervolgde den afgebroken droom. »Ons kostuum, dames!" begon André »kan zoo poëtisch mogelijk opgevat worden. We leven niet onder de verplichting, om er bepaald Olympisch uit te zien. Daar heb je in de eerste plaats Tulk, die voor Mars speelt...."
André en Tulk waren oude kennissen, met hen maakte men geene »complimenten". Roza en Louise zwegen op hoog bevel. Er werd plechtig thee geschonken door Jans; de heeren moesten eerst allen een kop thee drinken. Onder deze omstandigheden begon de repetitie. »Kom aan!" riep André. »Mijne rol komt pas bij 't slot. Ik zal weer voor régisseur optreden!"
Zij had haar jeugdig hoofd vol zilveren-bruilofts-ideeën, en dus geen enkel oogenblik over voor de buitengewone schoonheid van den weg.... De jonge Tulk hield zich bezig, omdat hij niets aangenamers wist te bedenken, met eene weinig hoffelijke onderneming hij poogde Willemien door alle bedenkelijke onaardigheden te sarren.
André had het niet minder druk met allerlei mededeelingen, terwijl de jonge Tulk voor de ververschingen zorgde, en Suze droomend naar de onmetelijke zee zat te staren. »Alles dient nu afgesproken!" ging André voort. »In deze maand kunnen we nog vier- of vijfmaal repeteeren...." »Zou dat wel genoeg zijn, André?" vraagt Willemien. »Laat hem toch uitspreken!" vermaant Kee.
Toen de familie Tulk onder de wandelaars verdwenen was, staken de dames de hoofden bijeen en fluisterden: »Wat een bluf!" »Als dat maar goed afloopt!" »Je moet maar durven!" »Drie nieuwe parasols!" »Enfin! ze moeten het weten!" De heer De Milde hield zich bezig met zijne sigaar en sprak niet veel. Hij schepte er behagen in zijner dochters het woord te laten.
Toen men Den Haag bereikt had, scheidde het gezelschap; de dames haastten zich naar het Westeinde, Tulk naar het huis zijner ouders in de Nobelstraat, en André naar het »Zefrientje", om een der taaie biefstukken van de eerbare juffrouw Barbara Bont broederlijk te deelen met zijn contubernaal, luitenant Van Houweningen.
»Kom, kom, geen bezwaar! We kunnen Kees Tulk vragen, en jij speelt natuurlijk mee, André! Wil je soms nog een derde heer, dan zal ik zelf optreden! Wat denk je daarvan?" Willemien had gehoopt meer plezier van haar voorstel te beleven. André schudde het hoofd, terwijl hij haar met comischen ernst aanzag. Zulk een ~travesti~ scheen hem een waagstuk!
Het zijn de dames De Milde Kee, Jans en Willemien vergezeld van de sedert een jaar bij haar inwonende mevrouw De Huibert. André de Witt is de eene heer, de andere heet Kees Tulk, ambtenaar bij de posterijen, en droog komiek bij gelegenheid.
Woord Van De Dag