United States or Philippines ? Vote for the TOP Country of the Week !
Zij weken elk tot bij den tegenovergestelden kant van het perk, hieven hun zwaard op, mikten op hunnen vijand met vlammende oogen, berekenden hunnen slag en riepen: "Totterdood!" "Totterdood!" En zij stormden razend en huilend op elkander los.
Een witte nachtkolder aangetogen hebbende, liep zij in een diepe bedenking heen en weer in de kamer, en liet niet de minste lust tot slapen blijken: haar vlammende ogen dwaalden halsstarrig rond.
Isaac Van Beninghe had veel moeite om hem te wederhouden van zijn zwaard te trekken. Wat Burchard Knap betreft, wonderlijk genoeg, die scheen te droomen en zeide niets. Onderwijl was mher Sneloghe naar de deur der zaal gegaan en meende deze te openen; maar hij vond ze gesloten. Daar stond hij nu, de andere ridders met vlammende oogen en met eenen grijns van misprijzen te bezien.
Hij had dit nauwelijks gezegd, toen vrouw Thénardier inderdaad rood, blazend, hijgend, met vlammende oogen binnenstormde en, met haar beide lompe handen tegelijk op haar heupen slaande, riep: "Een valsch adres!" De bandiet, dien zij had medegenomen, verscheen achter haar en nam weder zijn bijl. "Een valsch adres?" herhaalde Thénardier. Zij hernam: "Niemand! straat St.
Toen, zich wechdenkend in dat visioen, tegenover dien hemel van goud, die daar brandde, rees het woord op uit de diepste diepte van haar gemoed, toen zeide zij aan de vlammende ruimte vóor haar, haar geheim, en, de handen naar voren om te danken, zeî zij hardop: O God, o God, wat ben ik gelukkig! Een grijs licht steeg in de rondte, de huizen schemerden droevig.
Waarheen het oog zich wendt rondom den grooten plas, overal staren u in het licht de dreigende reuzenbouwwerken tegen met hun strakke profielen. La Valette lijkt op niets wat ik reeds heb gezien; het is een eenig schouwspel, en men krijgt lust, het voor iets fabelachtigs te houden. Het is een opeenhooping van wanden van vuurmonden en vlammende rotsen, vol gaten als een honingraat.
Het waren dezelfde menschen, die de dagelijksche sleur van een half verliederlijkte godsdienstpraktijk volgden, en die dan plotseling onder het vlammende woord van een preekenden bedelmonnik vatbaar waren voor de uitersten van heilige ontroering. Zelfs een botte zonde als het vloeken komt enkel op uit een sterk geloof.
Rond in de gruwelijk incarnate zee zwommen de wringenden uit den baaierd los, tot sombere slagorden van baren, baren bergend baren, baren die baren baarden, slag-armend en met vlammende spiralen voor den buik, naderden zij daar waar de klaarheid wijlde van het felle toren-turen.
Ze moest hem volgen, ze moest, zij moest! Hij lag volstrekt niet voor haar op de knieën. Hij sprak tot haar met gebalde handen en vlammende oogen. Hij smeekte haar niet, maar beval haar met hem te vertrekken, omdat zij de zijne was. Het was geen zonde haar weg te voeren, maar veeleer zijn plicht dat te doen. Hoe zou het haar gaan, indien hij haar hier achterliet?
Wij vlechten tot vlammende banden Den bloei, die uw hart overlaadde, Wij drijven tot stralende daden Wiens hart onder rozen bleef branden, Wij zijn de vleugels De teugels De toom! Bij het laatste woord heffen zij allen het rozenkoord en den tak triomfeerend omhoog, gelijk eerst het kwartet dat gedaan heeft, waarbij thans alle jongelingen het koord aan hun andere zijde nemen.
Woord Van De Dag