United States or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Lang was het stil tusschen hen tweeën, hij keek hoe hij het verdere nu zou zeggen. Zij dacht en leefde en soesde en groeide. Daar begon hij weer, en een groot visioen begon te stijgen in de stille lucht der fabriek. Hij leek wel een zanger die in de oude tijd zong van de helden en hun daden, voor de koningen der landen.
De kreet werd herhaald een licht verscheen een visioen van twee verschrikte, half gekleede mannen boven aan de trap wemelde voor zijn oogen een flits een hard geluid rook een gekraak ergens, waar wist hij niet en hij tuimelde terug. Sikes was een oogenblik verdwenen, maar hij sprong op en greep, eer de rook was opgetrokken, Oliver bij zijn kraag.
Ge hoort niets meer dan het gekabbel van het beekje en het ruischen van den nachtwind in het loover der struiken het visioen is voorbij. Maar 't was geen visioen. De man met dat ijzeren gelaat was de Kommandant, en die grijsaard op den witten schimmel de oude Kloppers, en zijn zoon Jan hield den vlaggestok omklemd met zijn sterke vuist.
Ze dacht niet wie ze waren, had ook niet de beteeknis van hen in bewustzijn, hoewel ze heel goed wist wie of ze waren in 't onbewuste van haar had alleen het gevoel dat zij daar die menschen zag. Zij ging verder, en het visioen verdween, zooals een gedachte verdwijnt, ze ging hooger en hooger in de blonde heuvels. Boven gekomen zag zij verre zee in klaar-blauw fonkelen.
Haar voornaamste geschrift heet: Scivias sive Visionum ac Revelationum libri tres . Zij zegt ons daarin o.a. dat zij alle dingen ziet in een buitengewoon licht, dat als een vlam hare ziel aangrijpt en verteert. Dat blijvende licht noemt zij visioen.
Het komt mij waarschijnlijk voor, dat deze voorstelling eene herinnering is uit de dagen, toen de jonge verliefde Vlaming zich zoo gaarne verdiepte in ridderromans. In den roman van Lancelot toch legt een abt aan BOHORT de beteekenis uit van een visioen dat die ridder heeft gezien.
Het scheen of hij een visioen had, of dat hij uit de schaduw achter het muurwerk eene demonische verschijning zag opdoemen, die hij bannen wou. Met gefronste wenkbrauwen, de armen over de borst gekruist, blikte hij naar de ruïne. »Marieken", sprak hij plechtig: »was je dat ernst, wat je zeide toen we in het schuitje zaten?
Eindelijk, in de eenzaamheid, terwijl zij dacht aan haar arm vaderland en aan haar koning, kreeg zij weer een visioen. Zij hoorde wederom de stemmen van heiligen, die haar toeriepen, dat zij de uitverkorene was, die Frankrijk zou redden, dat zij geroepen was om Orleans te ontzetten en den koning naar Rheims te geleiden om gekroond te worden.
Het is weer de man uit de stad, die de kleeren van den buitenman heeft aangetrokken, precies als in de boerennovellen. Wil men het verschil zien, dan moet men met dezen glimlachenden Arnljot Gelline, die in den dood het visioen van zijn geliefde ziet, eens het verhaal vergelijken, dat de historiebronnen doen omtrent den dood van een van Olafs helden in denzelfden slag bij Stiklestad.
Taddeo di Bartolo, de schepper van dit hemelsch visioen, heeft, in het jaar 1393, op den tegenoverstaanden wand, als tegenhanger, de Hel geschilderd, waarbij hij, blijkbaar geinspireerd door Dante, aan zijne verbeelding den vrijen teugel heeft gevierd en een tafereel ontworpen, wel geschikt om een machtigen indruk te maken.
Woord Van De Dag