United States or Ecuador ? Vote for the TOP Country of the Week !
Om een waardige plaats te verzekeren aan datgene wat Cleopatra tot eer en roem strekken zal, treed ik in het strijdperk met haar vijand, stel ik mij bloot aan den hoon waarmede gij den trotschen overmoed vergunt zijne woede aan mij te koelen.
De matrozen loopen op een drafje door den salon, die behalve tot vele andere doeleinden, ook tot doorloop dient tusschen het voor- en het achterschip van de Mossoel; wij werpen het anker uit in de haven van Bagdad. Met den dageraad ben ik op de been; ik treed naar buiten en zie, tot mijne groote verwondering, op het dek en op de kooien met gevogelte, eene dunne laag ijzel.
"Treed binnen," zei ze, "als gij een vriend zijt, en indien gij een vijand zijt, heb ik de macht niet, om u het binnenkomen te beletten." "Ik ben," zei Brian De Bois-Guilbert, in het vertrek tredende, "vriend of vijand, Rebekka, volgens den afloop van dit gesprek."
Tot heden was ik... hoor mij aan, en treed niet terug! ik wil u alles zeggen... tot nu dan was ik een woestaard, een wellusteling, ja een dronkaard zelfs, ik verberg u niets! Maar ik heb opgehouden dat te zijn; ik heb gebroken met mijn voorleden, en de Selim van thans is een andere geworden dan hij gisteren zich misschien nog betoonde.
Treed ik dan binnen, hij smeekt mij zoo beleefd en zoo minzaam, met hem op het dambord te spelen, dat ik het waarlijk niet kan weigeren. In alle geval, de man speelt goed en hem ontsnapt geen onbetamelijk of onredelijk woord.... Alzoo, gij zijt te Gheel gekomen om de zotten te zien?" "Ik heb er evenwel reeds meer dan genoeg van," mompelde de fourier.
De Egyptische kunstwerken zijn de meest geheimzinnige, ooit door menschenhand vervaardigd, terwijl eenige door hun stilzwijgendheid luide tot ons spreken; in hun tegenwoordigheid ondervinden wij een vreemde opwelling van smart, een gevoel, dat op juiste wijze in het volgend gedicht uitgedrukt wordt: Treed licht, mijn dansende voet Uit vrees, dat uw ongelegen stap De stof van vergeten mannen, die den zoeten dood vonden, En die slapen in hun eeuwig graf Zal verontrusten.
»Ja, treed binnen," hernam Joël op zijn beurt. »Kom binnen, mijnheer!" »Ja, maar.... dat lieve kind spreekt van eene poos te rusten?" »Zeker, mijnheer, en ik geloof dat die rust u goed zal doen." »Dat denk ik ook, maar zal die poos een goed kwartier kunnen duren?" »Ja zeker en langer ook; maar...." »Maar wat? Spreek op." »Dan zult gij moeten toestemmen met ons naar Dal te gaan, mijnheer. Zult ge?"
Gij duidt het mij dan ook zeker niet ten kwade, als ik thans weder met u naar buiten treed en, de Houtstraat doorgaande, op het daaraan grenzende »Gerecht", uwe aandacht vestig op hetzelfde 's-Gravenstein dat wij straks van de andere zijde zagen en blijkbaar uit twee gedeelten bestaat in verschillende eeuwen gesticht.
Wel laat ons die overblijfselen van voorige woestheid en slaavernij, dan toch geheel vergeeten, en elkander, met hart en mond, Vrienden noemen; maar wij zijn hier reeds bij den Philosooph, treed slegts in. Ik. Hoe! sluit men hier dan geen deuren meer? Geleider. Och neen! wie zou 'er in koomen om overlast te doen, elk heeft voor zig genoeg, en, gelijk gij ziet, de pracht lokt tot geen begeerte.
Met uitgestoken hand treed ik op den oudsten der Indianen toe. Hij draagt een koord om den hals, waaraan vier hoektanden van een jaguar zijn bevestigd. Daar alleen de aanzienlijken althans bij de mannen de gewoonte hebben, halssnoeren te dragen, maak ik daaruit op, dat ik een dorpshoofd voor mij heb.
Woord Van De Dag