United States or Ghana ? Vote for the TOP Country of the Week !


»Welnu, luistert dan! Hoe heet dit dorp?" »Seboedoet, heer!" antwoordde een der mannen. »Welk water drinken de menschen van Seboedoet?" »Het water van de Soengei Pejang, heer!" Kees had moeite zijn vreugde te verbergen, toen hij dezen naam hoorde. »De Soengei Pejang is een zijrivier van de Soengei Sibaoe, nietwaar?" »Ja, heer." »Kent ge een tak van de Pejang, die de Soengei Tekoeng heet?"

Vermoedelijk hebben ze hem gedood, om de antoe's te bevredigen. Daar het een blanke was, durfden ze dat waarschijnlijk niet vertellen." »En waar zou dat gebeurd zijn?" »Aan de Soengei Tekoeng, heer," was het aarzelend bescheid. »Die man was een vriend van mij en ik kom berichten omtrent hem inwinnen," vervolgde Kees. »Komt u om zijn dood te wreken, heer?" »Het is nog niet zeker, dat hij dood is.

Kees slaagde er in, door voorzichtige vragen, ongemerkt te vernemen, dat er werkelijk een Soengei Tekoeng bestond, en verder, dat deze rivier op ongeveer vijf dagen ten Noorden van het dorp Metoedjoe lag. De wetenschap, dat de gezochte rivier werkelijk bestond, stemde hem zeer opgewekt.

»Dat is goed, heer! Wie het eerst aankomt, wacht op de anderen." »Afgesproken!" besloot Kees. Daarna begaf hij zich naar de gevangenen. »Wie van jelui weet het beste den weg op de Soengei Tekoeng en wie kan me daarvandaan zoo spoedig mogelijk naar den weg door het gebergte brengen?" »Ik weet overal in die streken goed den weg, heer," antwoordde één der mannen.

Kees zuchtte. Al zijn schoone droomen, die hij bijna verwezenlijkt dacht, zag hij plotseling in nevelen opgaan. »Ik weet misschien iets, heer! We laten morgen vroeg niets merken, en gaan heel gewoon weg, zooals afgesproken is. Zoodra we op de rivier zijn, trachten we ons van de beide mannen te ontdoen. Dan laten we ons zoo snel mogelijk de Soengei Sibaoe afzakken. Misschien gelukt dit plan.

Vermoedelijk heeft hij wat Hollandsch gekend en het gesprek tusschen mij en zijn meester genoegzaam kunnen volgen, om te weten, waar het over ging. Dáárom moest hij naar het land der Sibaoe's en daarom wilde hij mij verhinderen, naar de Soengei Tekoeng te gaan." »Hoe is het mogelijk heer!" riep Marti uit. »Het is de eenige verklaring, die ik voor al het gebeurde kan vinden."

»Ik vertrouw de Sibaoe's niet," zei Kees kortaf, en ging de mannen tegemoet, die Petinggi Datoek voor hem had aangewezen. Het kleine gezelschap vertrok terstond. De pangkalan van Seboedoet was spoedig bereikt. Hier lagen verscheidene goede booten vastgemeerd en de Dajaks hadden er weldra twee uitstekende djaloers uitgezocht. Met forsche slagen roeiden ze de Soengei Pejang op.

Kees zuchtte. »Dat hangt er van af, welke je bedoelt," zei hij. »Er zijn meer rivieren van dien naam in het binnenland." »Ik bedoel de zijrivier van de Soengei Sibaoe weet je diè?" »Ja," zei Kees. »Ik weet ten minste, dat er Sibaoe-dajaks bestaan. Dat moeten geduchte koppensnellers zijn. Ik ben echter nooit in die streken geweest. Maar wat is er met die Soengei Tekoeng?"

De paleizen zijner droomen verhieven zich weer in ongerepte pracht tot aan de wolken. Zoo spoedig mogelijk wilde hij voortgaan, handelen, rijk worden! Zijn plannen waren, meende hij, rijpelijk overdacht. In het dorp Metoedjoe zou hij een gids zoeken, die hem naar de Soengei Tekoeng zou brengen.

Petinggi verlangde echter naar dappere daden en voelde niet veel voor dat werkeloos volgen van den vijand. Toen Kees hem echter duidelijk maakte, dat hij dan misschien de kans verbeurde, in het stroomgebied der Soengei Sibaoe te komen, begon hij te weifelen. »Denk er eens aan, Petinggi, dat het u volgens mijn krijgsplan misschien gelukken zal, uw mannen in het land van den vijand te voeren.