United States or Panama ? Vote for the TOP Country of the Week !
Pfff, wat ben ik benauwd!» »Goede hemel! Hier moet iets gebeurd zijn, iets vreeselijks. De dokter moet komen, dadelijk, vóór het te laat is. Pieter, mijn lieveling, wordt het iets beter?» »Neen Mama, nog niets. 't Wordt nog veel erger!» Mevrouw ijlde naar binnen, maar weldra kwam zij terug, gevolgd door mevrouw en mijnheer de Wild.
»Wat is hier aan de hand, Bob?» vroeg de laatste. »De volle waarheid, hoor jongen, zooals ik dat van je gewoon ben.» »Ja, Bob, spoedig, spreek, eer het te laat is!» zei zijne Moe, wie ook de angst op het gelaat te lezen stond. »Pa, wij hebben de vredespijp gerookt,» zei Bob. »Pfff, wat ben ik ziek.» Mijnheer de Wild begon onbedaarlijk te lachen. »Gerookt? De vredespijp gerookt? Ha-ha-ha!
Pof, daar werden hem door Karel, die ongemerkt onder water naar hem toegeloopen was, plotseling de beide beenen onder het lichaam weggetrokken, en verdween Piet, zonder een kik te geven en volgens mijne vaste overtuiging zonder het zelf te weten, totaal onder water. »Wat was dat? Brrr, pfff! Wat was dat?» vroeg hij ontsteld. »Er trok me iets aan de beenen!»
Hij had ook nog een ander appeltje met hem te schillen, want Bruin had hem 's middags eenige knikkers ontkaapt en er zich snel mee uit de voeten gemaakt. Zoodra Dik bij hem was, gaf hij hem een duw, dat hij voorover in het water plompte, kopje-onder. "Hè, hè, pfff," snikte Bruin hijgend. "Help, help!"
Willem kon maar niet begrijpen, dat hij hieraan verkeerd gedaan had, en dacht nu, dat die oude veearts hem ook al afviel, en daarom bromde hij in zichzelf: "Best, ik zal niet meer bij dien Balsem komen! Pfff! Wat geef ik er om?"
»Zie zoo, dat zal hem goed doen,» zei Bob. »Nu ben-je hier burger geworden, Pietje!» »Brrr pfff o wat nat! Brrr! Pfff!» kermde Piet, die nu zijne vrijheid terug kreeg en hulpeloos midden in de beek bleef staan. Hij durfde zich blijkbaar niet bewegen en gevoelde zich te midden van zooveel vloeistof in het geheel niet op zijn gemak. Dat duurde echter maar kort, want wij ontzagen hem niet.
Heb-je hoofdpijn, hij strijkt je driemaal met zijn heiligen steen langs het voorhoofd, blaast, en pfff, weg vliegt de pijn! Heb-je eksteroogen, bloedvinnen of puisten, zijne zachte olie doet ze in drie dagen tijds verdwijnen als erwtensoep in eene hongerige maag!
"Pfff, wat een warmte en wat een stof!" zuchtte Fulco, en met een knipoogje tegen den Jonker en een blik op de tasch, die hij aan den zadel had hangen, liet hij er op volgen: "'k Wed, dat ik wel twee bekers wijn noodig zou hebben, om al het opgezamelde stofweg te spoelen. Mijne keel is er droog van."
Bij dit pfff blies hij den armen Piet weer zulk eene geduchte rookwolk toe, dat bijna niets meer van hem te zien was. Daarna reikte hij hem de pijp toe en zeide op plechtigen toon: »Dat mijn broeder de pijp des vredes rooke!» »Wat? Ik rooken?» riep Piet verschrikt uit, maar toch keek hij de pijp met begeerige blikken aan. »O, neen, dat doe ik niet dat heb ik nog nooit gedaan!»
Woord Van De Dag