United States or Pitcairn Islands ? Vote for the TOP Country of the Week !
Na de eerste smart en teleurstelling had haar een bitter gevoel omvangen, alsof zij zich, ware het ook slechts in haar eigen oogen, aan een onuitwischbare bespottelijkheid had overgegeven, aan iets onwaardigs en belachelijks, dat voor altijd met een smet haar gemoed bezoedeld had, dat haar voor altijd met een spottende herinnering zou achtervolgen, als een komisch spooksel....
Den volgenden dag was het de 20ste Januari; heur verjaardag. Zij bleef lang te bed, omvangen door de warmte der dekens, in de zacht roode schemering der gordijnen, zonder eenigen lust tot opstaan, zonder eenig verlangen naar heur wandeling..... Zij zou hem toch niet zien, al ging ze, docht haar in een voorgevoelen.
Het was in haar eene duisterende verwondering, een nacht, die neêrdaalde, als was zij, na met leugens omvangen, geblinddoekt door twijfel, in een labyrinth te zijn rondgevoerd, eensklaps, bevrijd! met open oogen, losgelaten in een zwarte ruimte.
Noch een fijn mennisten zusjen, Noch een bloode pimpelmees, Weet zij iets van angst of vrees Voor een handdruk, voor een kusjen; Toch laat zij niet alles toe, Roeltjen uit de Bonte Koe. Waaghals wie haar durft omvangen! Want haar hand is geen fluweel; Schorre strijkstok op de veêl Van een paar gebaarde wangen, Speelt zij regts en links maar toe, Roeltjen uit de Bonte Koe.
Hem, die met rankgelijke armen heel 't vrouwendom, kon het, zou wenschen te omvangen, Handen en voeten en borst met juweelen die 't duister verlichten omhangen;
Maar vóór dien, luister nog even naar mijn raad: hieraan zult gij ook dièr wereld schoonheid, want natuurlijke-echtheid, kennen: Geen wezen, op een aarde levend, bereikt dier grens, allen leven diep in haar atmosfeer besloten, allen zijn zij van haar onscheidbaar, allen één geheel met haar zóó, in de door een kunstenaarsgeest geschapen wereld, overschrijdt geen der op haar levende wezens haar grens, allen blijken zij aan haar gebonden, allen zijn zij één met haar, allen gedrenkt in haar atmosfeer, allen getint van haar kleuren.... En ten dage nu, dat ge uw gemoed rein en vrij, uw geest blijde en schoonheidsbegeerig voelt, lees den al die prachtige scheppingen van Van Oordt en verheug u, rijk en diep, om hun omvangen en gedragen zijn door die ééne wereld van dien éénen geest....
Hem kon in ballingschap geene eerzucht troost verschaffen. Hy voelde de Almacht slaan, en, in die slagen, straffen. Vaak wandelde hy 's nachts in stille mijmering Van dwaal- tot dwaalstar, of door uitgestrekter kring Waar hooger zonnen, van hun warelden omvangen, Uitschittren, en met die in 't perkloos ijdel hangen: Doch nimmer koos hy zich verblijf of zetel uit. Neen, wat zouden we ons vermeten?
Eens binnen de geestelijke gestichten, dan was hij veilig; want deze gebouwen waren omvangen door eene afzonderlijke versterking, die na het verlies van den burg nog eene lange belegering kon doorstaan.
Ik min u, als de nachtegaal Van minneweelde zoet verhaal In klanken zet en zangen, En de avond met een wâ van dauw En droom en donker zilvergrauw De landen houdt omvangen.... O Limburg, mijn geboortegrond, Voor alles op dit wijde rond Van schoone wereldrijken, Blijft mij uw lieve schoonheid waard, Mijn onbesnoeide, groene gaard; Waar vind ik uws gelijke?
Ook nu verhieven de reusachtige dieren zich op de achterpooten. Langzaam kwamen ze op de mannen af, de geweldige muil wijd opengesperd en de voorpooten uitgebreid. Met die geopende voorpooten trachten deze dieren hun vijand te omvangen, om hem zoo in een verschrikkelijke omhelzing te vermorselen. Ook onze mannen wachtte dit lot. De gids had zijn tegenwoordigheid van geest herkregen.
Woord Van De Dag