United States or Slovakia ? Vote for the TOP Country of the Week !
"Maak mij niet week, mama!" bad hij en drong haar zachtjes naar een dichtbij staanden stoel, "het helpt niets; hoe kon ik mij ook verbeelden " hij lachte bitter "dat zij steek het licht op, Nelly!" sprak hij toen kortaf, "en bereid grootmama voor! Ik heb niet veel tijd; morgen moet ik weder weg."
"Ik heb zoo lang geslapen, Nelly, en heb niet eens Army getroost; het is reeds morgen neen, laat mij, ik moet naar hem toe; hij mag het geloof aan de menschheid niet geheel verliezen; daar is hij nog veel te jong voor. Houd mij niet terug, Nelly; hij zal niet slapen; men slaapt niet gemakkelijk na zulk een leed."
De kleine Nelly zag haren broeder angstig aan, en toen het weder donker was, drong een zucht uit hare borst en met gebogen hoofd begaf zij zich naar het slot, om hare moeder te vertellen, dat Blanka en Army haar lieve, goede Army verloofd waren.
"Het is niets, Nelly," verzekerde Lise meer dan eens, met een zachte stem; "het was zeer kinderachtig van mij, dat ik kwalijk nam wat niet de moeite is om over te spreken; kom, ik zal u tehuis brengen." En zoo gingen zij samen over de brug, onder de donkere boomen, den bekenden weg langs.
Ja, als hij haar ten minste beminde, dan "Ik moet naar huis," sprak zij opstaande; zij had een gevoel alsof zij stikken zoude. "Waarom zoo spoedig?" vroeg Army. "Ik ik wil te huis bericht brengen, dat mama en Nelly komen," stamelde zij. Hij nam zijne muts. "Blijf toch hier!" verzocht zij angstig; "ik kan zeer goed alleen gaan; kom dan later met uwe moeder!" Hij haalde ongeduldig de schouders op.
Daarop was hij met Nelly en den ouden Hendrik in de kamer geweest, die hij voor Blanka had uitgekozen, en had er allerlei veranderingen bevolen; zijne zuster had hem haar werktafeltje en den bloemenstandaard hunner moeder moeten beloven; toen had hij aanmerking gemaakt op de gordijnen en schilderijen, de laatsten weggenomen en andere in de plaats gehangen en Nelly meer dan eens verzekerd, dat hij gordijnen en tapijten uit zijne garnizoensplaats zou laten komen in de plaats van al dat verkleurde tuig, alsook een nieuwe livrei voor Hendrik.
Daar schiet mij te binnen, waarom ik hier eigenlijk kwam: hier is een briefje van Nelly. Hendrik bracht het mede;" zij nam het uit haar zak en gaf het Lise, die het openbrak en las. "Verbeeld u, tante," riep zij verrast, "zij krijgen bezoek op het slot!
"Het is spoedig Kerstmis, mama," sprak ook Nelly tot de sukkelende vrouw, die bij den haard zat te breien, maar in haar gelaat blonk geene vreugde bij het vooruitzicht van het heerlijke feest; "of Army ook zal komen?" vervolgde zij vragend, en hare moeder omhelzende, zeide zij: "lieve mama, ik wil geen enkel geschenk hebben, als Army maar komt."
Zij heeft altijd een onverklaarbaren afkeer van het jonge meisje gehad; buitendien ergert het haar, dat Nelly zoo intiem met haar omgaat; zij houdt streng vast aan het onderscheid van stand en heeft, om de waarheid te zeggen, daarin gelijk." Blanka schudde het hoofd. "Gij schijnt hier nog geheel in de oude atmosfeer te leven, die daar buiten in de wereld hoe langer zoo meer vervliegt.
"Uwe grootmoeder is zeer boos, dat gij niet te huis waart, zóó boos, dat ik maar aanstonds hier heen ben geloopen, omdat mevrouw uwe moeder meende, dat gij wel weder naar den molen gegaan zoudt zijn, en Hendrik had geen tijd; hij moest brieven naar de post brengen." "Zeg het toch, Sanna!" bad Nelly, en zag de magere vrouw angstig aan, "is er iemand ziek, of zijn er slechte tijdingen gekomen?"
Woord Van De Dag