United States or Paraguay ? Vote for the TOP Country of the Week !


Verbeeld u, vier voet van af zijn hoofd, brandde ik los! Hm! Kreeg ik maar eens de gelegenheid, om op hem te schieten! Ik zou er de proef wel eens van willen nemen. Waag het niet! het zou u het leven kosten, want hij kaatst den kogel terug. Hadt mijn raad maar gevolgd, en den kerel overvallen, toen hij onder weg in den draagstoel zat! Toen was hij in onze macht. Mubarek verbood het ons.

Er werd licht gemaakt en juist daar, waar ik stond, een raam geopend. Daaruit kwamen vogels, vleermuizen en andere dieren, wie de Mubarek de vrijheid gaf. Toen werd ik bang en vluchtte zoo gauw mijn voeten mij dragen konden, naar de stad, naar u toe. En dat is het wat ik u had te zeggen. Ik dank u Nebatja! Morgen zult gij uw belooning ontvangen. Ga nu naar huis. Ik heb geen tijd meer te missen!

Juist. Kent men den brandstichter? Dat is de Mubarek zelf geweest. Dat geloof ik niet; zulk een vroom man kan geen brandstichter wezen. Maar hij was ook volstrekt zoo vroom niet als hij zich voordeed! Dus was het toch waar, wat wij gehoord hebben! Wat hebt gij dan gehoord? Dat hij een groote deugniet, niet veel beter dan een misdadiger was. Dan heeft men u, wat dát betreft, de waarheid gezegd.

Met Halef's hulp maakte ik hun touwen en banden los, althans voor zoover dit noodig was om hun gelegenheid te geven om op te staan en hun voeten te gebruiken. Manach el Barscha, kent gij dezen man? vroeg ik, naar den Mubarek wijzende. Allah vervloeke u! antwoordde hij. Barud el Amasat, kent gij hem? Stort van de brug des Doods in de eeuwige verdoemenis! riep hij.

Ik zal niet overijld handelen maar de zaak met de grootste kalmte en het meeste overleg behandelen. Moeten wij niet eerst weer naar de hut terug gaan? Ja. Misschien valt er nog iets te redden. Wij vonden, in weerwil van de duisternis gemakkelijk den weg terug, dien wij nu kenden. De woning van den Mubarek scheen veel brandbare stoffen te hebben bevat, want nog altijd sloegen de vlammen hoog op.

Ik zal doen wat gij verlangt. Hij trad op Ibarek toe en maakte hem de banden los. Zijt gij nu tevreden? vroeg hij. Ten deele. Er wordt nog meer van u verlangd. Uw Khawas Selim heeft een valsche getuigenis afgelegd. De zaak heeft zich heel anders toegedragen, dan hij heeft verteld. De Mubarek zal hem wel hebben voorgezegd, wat hij zeggen moest om ons het meeste kwaad te doen. Dat geloof ik niet!

Men ging zoo zachtjes voorwaarts, om hen niet op te jagen, en om geen kans te loopen dat deze of gene met hen handgemeen werd, want er waren vrouwen ook bij. De Mubarek stond met Osko en Omar voor de deur van de ruïne. Hij verlangde dat wij hem zouden binnen laten. Daar hij zich met chemie bezighield en allerlei zoogenaamde tooverkunsten kende, vertrouwde ik hem niet best.

Ik zal wel menschen vinden, die het ambt van Kodscha Bascha meer waard zijn dan gij! Dát hielp. Hij schudde nog wel hoogst bedenkelijk met het hoofd, maar zeide toch: Gij moet mijn bedoeling niet miskennen. Ik ben slechts op uw eigen welzijn bedacht, en verlang niet dat gij u in gevaar begeeft! Bekommer u daar maar niet over. Ik zal wel voor mijzelf zorgen. Gaat de Mubarek meê?

De een was de Mubarek en in een der anderen herkende ik, toen het wat lichter was geworden en wij reeds op weg waren, Manach el Barscha, de vroegere ontvanger der belastingen te Uskub. Zij wilden naar Taschköj en vroegen mij of ik den weg daarheen kende. Ik antwoordde toestemmend, en nu verzochten zij mij hen daarheen te brengen en beloofden mij een goede belooning van tenminste 30 piasters.

Nu wendde ik mij tot den opzichter der gevangenis. Uw eenige misdaad is, dat gij den gevangene hebt bevrijd. Deze beiden zullen streng worden gestraft, doch uw straf zal lichter uitvallen, wanneer gij toont geen halsstarrig zondaar te zijn. Zeg de waarheid! Kent gij dezen man? Ja, antwoordde hij, na zich een oogenblik te hebben bedacht. Wie is hij? De oude Mubarek!