United States or Azerbaijan ? Vote for the TOP Country of the Week !


Soldatenwoord is gulden woord! 's Anderen daags, kwam een bode vanwege messire Lumey, met bevel de negentien gevangen monniken te doen overbrengen van Gorkum naar den Briel, alwaar de admiraal zich bevond. Zij zullen gehangen worden, zei kapitein Marinus tot Uilenspiegel. Toch niet zoolang ik zal leven, antwoordde hij. Mijn vriend, zeide Lamme, spreek zóó niet tot messire Lumey.

Hendrik Marinus, knecht van Molaan uit »de Zon", treedt hier en daar op met zijn grappige uitvallen, en de beide knapen, die een hoofdrol in de geschiedenis vervullen, Jan Lobherr uit den Otter en Meijndert Molaan, zijn een paar jongens om aan je hart te drukken. De heer BRAAKENSIEK heeft voor de illustratie gezorgd; deze mededeeling is voldoende om onze lezers te overtuigen, dat ze prachtig is.

Op den hoek van het Koningsplein zag Mathilde de versleten hoog-ronde hoed van Marinus de Beer, die erg keek en diep groette; in de speling van het glas weekten de vormen van zijn haar ineen, alsof het vloeibaar was. Toen deed Mathilde haar oogen weêr dicht in de krachteloosheid, die haar beving en, mijmerend over Jozef, die van-avond komen moest, sluimerde zij half.

Heel graâg ... maar, wil u ook iets drinken, een glaasje port of zoo, het is hier wel een treurig verblijf, waar als u wil ... Marinus stond op en, denkend te doen zoo als het hoort, bracht hij zijn stoel een eindje verder tegen den wand, waar die nooit stond. Nee, mevrouw, ik dank u wel, zeî hij, maar ik moet weêr wech, ... u heeft ook rust noodig.

Zij liet haar werkje even op haar schoot liggen en zeî, met een welwillenden trek in haar gezicht: Mijn man is erg te vrede over de bezigheden op het kantoor, ... ook erg over u ... O, mevrouw, andwoordde Marinus verontschuldigend. Ja, zeker, hij zegt, dat u het beste werkt van allemaal. U zit hier zoo zonder veel zon en 't is zoo stil op de binnenplaats, ... mevrouw.

Dat was de oorzaak van vele gruweldaden, verbrandingen en andere wreede folteringen in het stedeken Gorkum. Kapitein Marinus deed wèl van die monniken gevangen te houden, die anderszins, met hunne gelijken, in vlekken, steden en gehuchten zouden gaan, om te preeken tegen ons, het volk op te hitsen en de arme hervormden te doen verbranden.

En zij zongen en riepen: "Vive le Geus!" en dobberden aldus op het ruime sop. Te dien tijde namen de Geuzen, onder dewelke Lamme en Uilenspiegel waren, het stedeken Gorkum. En zij waren aangevoerd door kapitein Marinus.

Zoo'n goede jongen, mompelde men, maar hij is een beetje bedeesd. Men maakte, dat Jetje het niet hoorde. Marinus trad binnen en, dadelijk, maakte een buiging na aan 't einde van den kring te zijn gaan staan, en las iets voor. Hij hield een folio regelmatig beschreven stuk papier in zijn hand, en veegde het zweet van zijn voorhoofd. Het was een vers van hem zelf, dat hij voorlas.

We vinden haar in de beschrijving van het Maangebergte terug, die Ptolemaeus uit de geschriften van Marinus van Tirus overnam en verbeterde; dan in de geschriften en op de kaarten der arabische geografen uit de Middeleeuwen; in de beschrijvingen van europeesche compilators, als den prior van Neuville-les-Dames en Alfonse de Saintorge, en hoewel er niemand was, die hun daadwerkelijk bestaan kon bevestigen, verdwenen toch de bergen en de meren tot aan het begin der negentiende eeuw nooit geheel van de aardrijkskundige kaarten; verschenen ze er, dan was het echter met onzekere omtrekken en met onbepaalde ligging.

Men verhaalde kwinkslagen uit de loopbaan van virtuosen en allerhande kunstenaars. Zoo kwam men weêr op de deklamatie. Het heele gezelschap nam aan het gesprek deel. De meesten waren gaan zitten en vormden een ovalen kring, Jozef was daar stilletjes tusschen gaan zitten. Apropos, Marinus, vroeg hij aan den blonden bediende, heb je niets meêgebracht?