United States or Saint Martin ? Vote for the TOP Country of the Week !


'Vurige' of 'smachtende blikken, of zelfs 'een kus van roozeroode lippen, zooals onze poëten zulks in hunne verzen zeggen, zouden hun al te sterke uitingen van hun gevoel toeschijnen, en zij laten dat alles uit hunne liederen weg; evenals de Grieksche treurspeldichters alle, het zedelijk gevoel en de oogen kwetsende zaken, van het tooneel verwijderden.

Toch kwamen de samenstellers van de IKON-uitzending juist met gebruikmaking van deze mislukte poging om althans een aantal mensenlevens te redden tot hun kwetsende bewering: "De kerken waren zij het ongewild een instrument in handen van de Nazi's."

En de voor Kitty meest kwetsende gedachten voeren hem door het hoofd; hij begon op nieuw, zooals een jaar vroeger, een geweldige jaloerschheid tegen Wronsky te gevoelen; zijn herinnering voerde hem terug naar dien avond, toen hij hen op de soiree te zamen had gezien, en verdacht haar, dat zij hem nog niet geheel had vergeten.

De geest, dien Faust oproept, is de aardgeest, dat wil zeggen: de innerlijke kracht der natuur, de bron des levens. En Mephisto is er een scherpzinnig, sarcastiesch aangelegd man, een echte Merck die de zuchten van Faust begrijpt en ze op zijn kwetsende wijze maar met beste bedoelingen vertolkt. Eigenlijke wonderen verricht hij niet. Hij staat Faust ter zijde, leert hem onbezorgd leven.

Robrecht heeft zijn ontwerp verdedigd; Burchard is woedend geworden en heeft gescholden, omdat men het behoud van den burg wil op bet spel zetten ten gunste van twee vrouwen. Door Robrechts trotsche tegenwerpingen aangehitst, heeft hij gespot en zich kwetsende scherts over jonkver Wulf veroorloofd.

"Wilt gij niet goedschiks, dan met dwang," zeide Falckestein, hem met zijn degen in de zijde kwetsende. "En dat is voor u," grinnikte Eugenio, terwijl hij met de gesloten vuist aan Falckestein een zoo geweldigen slag op het hoofd toebracht, dat de Graaf bedwelmd ter aarde stortte.

Welke kwetsende verdachtmakingen! En welke benamingen! »Inpakker!.... hij meent dat alles maar voor hem is!...." »Naar den duivel met die lieden, die geen schaamte gevoelen!.... Dat is de laatste maal dat men te zamen zou jagen!...." en andere lieflijkheden met een picardische saus, die mijn pen weigert weer te geven.

Want Suzette, die niet te trotsch was om zich eene mate van onafhankelijkheid te verzekeren door het bedrijf van hoedenmaakster te beoefenen, droeg het hart veel te hoog om de bel na te loopen en zich de impertinenties te getroosten van eenen »heer op kamers", student of luitenant; en zeer kwalijk duidde zij het haren vader, dat hij geheel onnoodig, louter om zijnen dronkenmansdorst ruimer te kunnen laven, zichzelven en haar deze vernedering aandeed, haar de vrijheid in huis ontnam, het beste vertrek ontroofde, en wat het ergste was haar prijs gaf aan de kans van onder haar eigen dak bloot te staan aan de kwetsende vervolgingen, waarvan zij, eene burgerdochter, onbeschermd en zonder stand, op de straat reeds méér dan genoeg te lijden had.

"En deze zijn ook niet te versmaden," antwoordde Van Beuningen, terwijl hij een hand vol dukaten uit zijn zak haalde en door de kamer smeet. Intusschen moet men onderscheid maken tusschen de kwetsende woorden, die aan een Vorst in een bijzonder gesprek zijn ontvallen, en die, welke in 't openbaar of althans in tegenwoordigheid van getuigen zijn gezegd.

Terwijl Kartenglimp en de jongelieden opstaan om haar te groeten, en Van Barneveld vluchtig den majoor aan zijn zuster voorstelt, vergeet hij althans voor eenige oogenblikken de "zonderling kwetsende maar toch waarschijnlijk verkeerd begrepen woorden van dat mooie duiveltje" zooals hij Eva reeds bij zich zelven heeft genoemd om aanstonds Hermines komst met Coba's welstand in verband te brengen, en met inwendige onrust doch schijnbaar kalm te zeggen: "Toch wél boven, Hermine?"