United States or United States Minor Outlying Islands ? Vote for the TOP Country of the Week !
Dezelfde houding echter, die Mevrouw John Dashwood de goede meening van Lady Middleton deed verwerven, beviel Mevrouw Jennings in 't geheel niet; zij kreeg alleen den indruk van een nuffig vrouwtje met stijve manieren, dat haar schoonzusters zonder een spoor van hartelijkheid begroette en hun niets te vertellen had; want van het kwartiertje, dat zij in Berkeley Street bleef, zat zij stellig zeven minuten zonder een woord te zeggen.
Geregeld elken avond werd deze aanbeveling gegeven en zoo beantwoord, nu al vier jaar lang, sinds Mathilde van kostschool terug was. Mathilde holde naar boven, alsof er brand was. Daar bedacht zij iets, en, van het eerste portaal, riep zij luid: Vader! Wat is 't? riep hij door de zaaldeur. Blijft u nu ook niet al te lang op! Denk aan uw rheumatiek! Nee, kind, ik kom over een kwartiertje.
Toen de "Dialogen" voltooid waren hij werkte er verscheiden jaren aan, want hij voelde zulk een weerzin om zich in al dat gruwelijke en vreeselijke wat hem aangedaan werd te verdiepen, dat hij er doorgaans maar een kwartiertje daags aan schreef besloot hij het werk toe te vertrouwen aan de Voorzienigheid. God moest den mensch aanwijzen, verkoren om het werktuig zijner rechtvaardiging te zijn.
Ik had Du Taillis leeren kennen op de conferentie te Algeciras, waar hij de Figaro vertegenwoordigde. Hoe dikwijls hadden wij een vroolijk kwartiertje van rust genoten op die vervelende en langdurige diplomaten-bijeenkomsten. Hij had een collectie aardigheden, die hij met veel geest debiteerde.
Zie dan, hoe gretig zij elken soldaat om pas en legitimatie vragen, en, wanneer ge er een kwartiertje voor over hebt zult ge bemerken, dat er daar in dat tijdsverloop méér worden gevat en teruggezonden, dan zulks aan de Russische grenzen in een half jaar geschiedt.
Na een kwartiertje vertrokken de bezoekers weder, thans onder geleide van den man Lo-Mai zelf en zoo kwamen zij bij de hut, waarin zij den vorigen nacht hadden doorgebracht en die hun weder tot woning zou strekken. Voor hoe lang?... Lo-Mai nam vooral hartelijk afscheid van Llanga, in wien hij ongetwijfeld den redder van zijn kind herkende en onze vrienden waren weder alleen.
Terwijl zij het een en ander gereedmaakt, ziet haar vader op zijn horloge en zegt: "'t Is al bijna weer tijd om uit te rijden, Tientje; nog een klein kwartiertje en..." "En nog juist tijd genoeg om u even een wals van Chopin voor te spelen," en opstaande voegt zij er bij: "Ja, ja! ik ken mijn vadertje: zijn muziekstuk moet hij hebben voor hij uitrijdt, niet waar?" "Kind! je bederft me!"
Toen stonden de schipbreukelingen samen op een heel klein stukje van het promenadedek, wel beschut voor den wind, maar blootgesteld aan het ijskoude zeewater, dat telkens over het schip heensloeg. Eén plekje slechts tusschen de rooksalon en de daarachter liggende dekhutten was geheel vrij van water en om beurten mochten de vrouwen daarin een kwartiertje rusten.
Het vertrekje waar Wouter met Laurens in één bedstee sliep, was boven de huiskamer. Ze deelden dat verblyf met twee van hun zusters, en moesten uit kiesheid altyd 'n kwartiertje vroeger slaap voelen dan die jonge-juffrouwen.
»Ik moet even een boodschap doen voor moe. Toe, ga mee, 't is maar een kwartiertje loopen.« »Ik zit in Dik Trom te lezen; 't is zoo mooi,« riep Jo terug. Eigenlijk wou hij wel graag blijven lezen. Maar Klaas liet hem niet met rust. »Je kunt immers vanmiddag wel verder lezen,« zei hij. »Toe, ga nou mee! Misschien vinden we ook nog wel een vogelnest.« »Weet je er een?« Jo flapte het boek dicht.
Woord Van De Dag